مقدمه 

مشكلات رواني در جوامع همانند كوه يخي مي ماندكه تنها ده درصد آن قابل رؤيت بوده و نود درصد پنهان است . امروزه اين مشكلات خسارتهاي جبران ناپذيري بر پيكريه جامعه بطور عام و موقعيت شغلي افراد بطور خاص وارد كرده است. برخوردهاي پرخاشگراه در خانواده و جامعه احساس نگراني، افسردگي و اضطراب، مصرف زياد و فراگير داروهاي اعصاب و روان همگي حكايت از مواجهه جامعه انساني با مشكلات روحي رواني دارد . به گونه اي كه بنابر اعلام سازمان  بهداشت جهاني حدود پانصد ميليون نفر از جمعيت جهان در حال حاضر از بيماريهاي رواني رنج مي برند ( خراسان 1380).

در بررسي بيماريهاي لازم است كه كنش متقابل پيچيد. بين نيروهاي موجود در درون يك فرد و محيط او در نظر گرفته شود. طبيعت و تظاهر علائم و نشانه هاي روان پزشكي عميقاً تحت تأثير استحكام رواني بيمار، ظرفيتهاي تطابقي او و دفاعهاي رواني روانشناختيش قرار مي گيرد. و تصوير باليني حاصله نهايتاً بيانگر موازنه بين آسيب شناسي رواني بيمار است. ارتباط پيچيده بين شكل گيري علايم رواني و وقوع وقايع مختلف در زندگي به ويژه وقايع منحني تهديد كننده، غير قابل پيش بيني و مهارنشدني وجود دارد. عموماً چنين وقايع ناخواسته اي موجب « در هم گسستگي عصبي » فرد شده و او را مستعد شكل گيري علايم رواني مي كنند ( به ويژه اگر فرد قبلاً داراي يك اختلال رواني بوده باشد)

وقايعي مانند بيماري و ضعف و ناتواني بدن در مقابله و توانايي با بيماري موجب آشفتگي رواني در بعضي از نجات يافتگان يافت مي شود. پاسخهاي فردي خيلي باهم فرق دارند. وقايع منفي زندگي و حمايت هاي ضعيف اجتماعي در آسيب زايي 

آشفتگي هاي رواني اهميت دارند. البته ممكن است مدتي طول بكشد تا عواقب مواجهه با ضربه رواني خود را نشان دهد. به همين دليل ممكن است يك دوره بحراني وجود داشته باشد كه تا وقتي علائم بيماري خيلي شديد نشده بتوانيم از بدتر شدن آن جلوگيري مي كنيم. از ميان عوامل استرس زا مي توان به بيماريهاي كليوي اشاره كرد كه تا حدودي گريبان گيري تعدادي از افراد جامعه مي باشد كه اثرات بايد از بر جسم روان افراد برجاي مي گذارد.

 

آيا از نظر ميزان شيوع اختلالات رواني بين بيماران كليوي و افراد عادي تفاوتي وجود دارد؟

تجربيات و تحقيقات نشان داده است كه عدم توجه به مسائل فرهنگي و آموزشي زمينه برزو بسياري ازمشكلات از جمله آسيب هاي رواني را در رابطه با بيماريها فراهم 

مي كند توجه به قشر محروم و آسيب پذير در همه ابعاد انساني ضرورت پرداختن به اينگونه مسائل را دوچندان كرده است و اين در حالي است كه بيشتر برنامه ريزان بهداشتي از ميزان شيوع و عوارض اجتماعي و اقتصادي و خانوادگي اين اختلافات آگاهي چنداني ندارند از آنجا كه وجود نقص بدني و بيماريهاي همچون كم كاري كليه و معيوب بودن كليه ها در آسيب رواني بي تأثير نيست عدم توجه به اين مسأله 

مي تواند مشكلات رواني را در فرد در درازمدت به وجود آورد براي جامعه و خانواده مشكلاتي را ايجاد كند با مهار و درمان اينگونه بيماريهاي مي توان احساس شرمندگي و كنترل را براي اينگونه افراد افزايش داد تا آنها از طريق مختلف آموزشي بر علم و آگاهي خود از ميزان شيوع اختلالات رواني بيافزايند و بتواند با اتخاذ تصميم مناسب از اين قبيل مشكلات جلوگيري به عمل آورند.