چكيده
   پژوهش انجام شده در سال تحصيلي 96-95 با اين هدف كه چگونه توانستم خلاقیت در هنر را در دانش آموزانم پرورش دهم؟ .؟صورت گرفت، زیرا متوجه شدم دانش آموزانم   به رنگ آمیزی و نقاشی علاقه نشان نداده و فعالیت های آن را انجام نمی دهند. در اين اقدام پژوهي سعي شده به سؤالات زير پاسخ داده شود.
    علت ضعف دانش آموزانم در نقاشی و رنگ آمیزی چيست؟
    چگونه مي توان آنها  را با تكنيك هاي مختلف هنري آشنا كرد؟
    چگونه مي توان اهميت نقاشی و رنگ آمیزی را به دانش آموزان و خانواده هاي آن ها نشان داد؟
    چگونه می توان علت بی توجهی به نقاشی و رنگ آمیزی و ریشه های آن را تا حد زیادی بر طرف کرد؟
  روش پژوهش به صورت پیش تجربی با تک گروه انجام شده و تكنيك هاي مورد استفاده شده در اين پژوهش پرسش نامه، مصاحبه، مشاهده و... مي باشد.
نتايجي كه از اين پژوهش حاصل شد عبارتند از:
    افزايش علاقه و اشتياق دانش آموزانم    به نقاشی و رنگ آمیزی
    افزايش خلاقيت و نو آوري دانش آموزان علاوه بر نقاشی و رنگ آمیزی به ساير دروس.
    ايجاد ارتباط خوب و معني دار بين نقاشی و رنگ آمیزی و سایر دروس وكاربردهاي آن در زندگي و امور روزانه.
    ایجاد نگرش مثبت در دانش آموزانم  از طریق هنر به دنیای اطراف و زندگی آن ها. 

كليد واژه ها:
 نقاشی و رنگ آمیزی–  جذاب–  علاقه–  يادگيري–  دانش آموزان.


مقدمه
  هنر دنياي بي عيب خواستن و دنياي برترين خواستن است، دنيايي زيبا و زيبايي نويد شکوه و گشايش مي دهد و همه نگرش های مثبت در وعدگاه زيبايي به هم مي رسند چرا كه پيش از آن كه به وصف درآيد اعجاب توليد مي¬كند و فاصله زماني و مكاني را از ميان مي برد. در اهميت هنر، شادروان غلامحسين يوسفي در كتاب «چشمه ي روشن» نوشته است:
 من هميشه يكي از مظاهر صنع خداوند را در هنر و آفرينش هنرمندان و ديد هنري ديده ام. شگفتا در قلم جان بخش آن نقاش و پيكره تراش و خوش نويس و يا در پنجه گرم پوي، نوازنده لحن آفرين و... كه هر چند از حيث پيكر و اندام ها نظير هر فرد ديگرند، هزاران تن به مدد هم نيز نمي توانند ذره اي از هنر آنان را به وجود آورند و گفته اند هنر بر بال خيال پرورش مي يابد، آب و رنگ و اميد به همراه خيال پروري آينده را ديدني تر مي كند و پيوند اميد و آينده را مستحكم تر مي سازند و درك هنر و انتقال تجربه ي ارزشمند هنري مي تواند در تعادل جامعه و ارزشمند كردن گوهر وجودي هر انسان مؤثر باشد و اين همان ايجاد زمينه براي تحقق هنرمند مفيد بودن است. (تیموری: 1394، 2) در این راستا كه سرمايه اي عظیم است که دست مايه هر معلم هنر است، كه نبايد آن را با بي توجهي كم ارزش بداند زيرا سرمايه هنر ايران داراي شكوه انكار ناپذيري است كه بايد آن را شناخت و يك معلم خوب و مهربان هنر مي تواند منادي اين شيوه پسنديده براي دانش آموزان خود باشد و آرمان هنري آن ها را با پاداش ملموس پاسخ دهد، پس بايد اميد و آينده كه دو بال پرواز براي هنرمند است را به عنوان باوري عميق در خود تكرار كنيم و نو شدن درون را كه بر پرمايگي و اصالت همراه است را در دانش آموزان پرورش دهيم و چون هنر مي تواند قدرت درك، شناخت و يادگيري را در دانش آموزان افزايش دهد و مهارت هاي زيادي از جمله بهتر ديدن و شنيدن، مهارت هاي اجتماعي ابراز وجود، اعتماد به نفس و کاهش اضطراب را به آنان دهد و نقش بنيادي که در پيشبرد ساير علوم دارد را بايد توجه كرد.