مبانی نظری برنامه ریزی شهری، عوامل موثر در توسعه فیزیکی شهرها

مبانی نظری برنامه ریزی شهری، عوامل موثر در توسعه فیزیکی شهرها
دارای 24 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از متن مبانی نظری

مبانی نظری تحقیق
2-1- تعاریف مفاهیم
2-1-1-           برنامه ریزی
2-1-2-           برنامه ریزی فضایی
2-1-3-           برنامه ریزی فیزیکی
2-1-4- شهر
2-1-5-           شهرنشینی
2-1-6-           سیستم شهری
2-1-7-           حریم شهر
2-1-8-           محدوده شهر
2-1-1-           محدوده خدماتی
2-1-9- محدوده استحفاظی
2-1-10- توسعه ی شهری
2-1-11- توسعه فیزیکی
2-2- عوامل موثر در توسعه فیزیکی شهرها
2-2-1-           عوامل طبیعی و توسعه ی شهر
2-2-2-           عوامل اقتصادی
2-2-3-           عوامل اجتماعی
2-2-4-           نگرش به شهر
2-2-5-           سیاست ها و مدیریت های شهری
2-3- نظریه های توسعه فضایی – کالبدی شهر
2-3-1-           دیدگاه کوین لینچ و گسترش فیزیکی شهر
2-3-2-           دیدگاه ساختارگرایی
2-3-3-           نظریه رفتار انسانی
2-3-4-           نظریه اقتصادی
2-3-5-           رشد پیوندی
2-3-6-           نظریه تأثیر وسایط نقلیه و خطوط ارتباطی در توسعه شهرها
2-4- توسعه فیزیکی شهر در کشورهای توسعه یافته
2-5- توسعه فیزیکی شهر در کشورهای در حال توسعه
2-6- جمع بندی

 2-1-         تعاریف مفاهیم

2-1-1-  برنامه ریزی

برنامه ریزی عبارت  از یک فرایند اگاهانه است که به منظور دستیابی به اهداف معین و مشخص، انجام یک سلسله اقدامات و فعالیتهای مرتبط به یکدیگر را در آینده پیش بینی می کند.( اشکوری، 1385: 33 ). برنامه ریزی عبارت از کوششی در جهت انتخاب بهتربن برنامه ها در جهت رسیدن به اهداف مشخص که ممکن است این کوششها و برنامه ها، تا مرحله نهایی هدف نیز پیش نرود، بلکه گام هایی در جهت رسیدن به آن باشد.( شیعه، 1386: 85 ). برنامه ریزی به مثابه فعالیتی عمومی است که در جهت رسیدن به هدف یا هدفهایی، اجزای آن با یکدیگر فعالیت منظم و هماهنگی را دنبال می کند. آنچه در این میان نباید فراموش شود، کار برنامه ریزی و چگونگی انجام آن است.( دلیر، 1386: 5 ).

2-1-2-  برنامه ریزی فضایی

برنامه ریزی فضایی فرآیندی است برای بهره ور سازی و آرایش منطقی، حفظ تعادل، توازن و هماهنگی بین جمعیت و تاسیسات اقتصادی و اجتماعی ایجاد شده توسط آن در فضای ( ملی و منطقه ای ) کشور و جلوگیری از بروز عدم تعادل و بازتاب های تخریبی و منفی در فضای سرزمین، به عبارت دیگر هدف برنامه ریزی فضایی توزیع بهینه و سازمان یابی انسان و فعالیت ها در سراسر سرزمین ملی می باشد.( اشکوری، 1385: 18). توسعه فضایی به پراکنش فیزیکی پدیده های طبیعی و انسان ساخت و فعالیتهای انسانی در سراسر سرزمین و همچنین، بر نحوه توزیع فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی بر حسب کیفیت آنها، مثلا تفاوتهای موجود در بین واحدهای همسایگی ( واحد همسایگی ) از لحاظ دسترسی به امکانات، تاکید می ورزد. بنابراین، برنامه ریزی فضایی بر مبنای مقیاس و با تاکید بر قابلیتهای مختلف نظامهای فضایی، از جوامع محلی، مناطق تا سطح محلی را در بر می گیرد و می تواند شامل برنامه ریزی روستایی، شهری و منطقه ای، به نحوی توامان باشد. ( دانشنامه مدیریت شهری و روستایی، 140)

2-1-3-   برنامه ریزی فیزیکی
برنامه­ریزی ساختار فیزیکی یک ناحیه ،چگونگی کاربری زمین ،ارتباطات ،تسهیلات و مانند آن  است و دارای مبدایی در تنظیم و کنترل  توسعه شهری است که از توانایی سیستم بازار برای برخورد با این وضعیت ،پیشی می گیرد  (سیف الدینی ،1381: 33). برنامه ريزي کاربري زمين، به چگونگي استفاده، توزيع و حفاظت اراضي، اطلاق مي شود. (مهديزاده، 1379: 1) این برنامه ريزي بايد چارچوبي را براي طرح کاربري بهينة زمين به وجود آورد تا براساس اين چارچوب از استفاده نامناسب زمين جلوگيري شود و اهداف اجتماعي- اقتصادي، محدوديت هاي فيزيکي و سياست هاي زيست محيطي رعايت گردد. (رضويان،1381: 32)؛ و با مطرح شدن مفهوم توسعه پایدار شهری، کاربری زمین به سمت دیدگاههای استفاده بهینه و پایدار از زمین با توجه به عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و غیره متمایل شده است. کاربری های پايدار نه تنها وضعيت سيستمهاى استفاده از اراضى موجود در يک منطقه را پوشش مى دهد بلکه شرايط و اثرات احتمالى آنها را که در آينده بر روى آن محيط خواهند داشت، نيز شامل مى گردد.