مبانی نظری مدیریت شهری، جايگاه محوري شهرداريهادر نظام مديريت شهري، مشارکت،پايداري شهري و مديريت شهر

مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت شهری، جايگاه محوري شهرداريها در نظام مديريت شهري، مشارکت، پايداري شهري و مديريت شهری
دارای 54 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::
2-1-مقدمه    9
2-1-1-مفهوم حکمراني    9
2-1-3-حکمراني شهري    9
2-1-4-گذار از حکومت شهري  به حکمراني شهري    11
2-1-5-اهداف حکمراني شهري    12
2-2-مدیریت شهری:    13
2-2-1-مدلهاي مديريت شهري    14
2-2-2-تعريف حكومت محلي و سازمان محلي    15
2-2-3-انواع سازمان هاي محلي    15
2-3-جايگاه محوري شهرداريها در نظام مديريت شهري    16
2-3-1-مدیریت مشارکتی:    18
2-4- مشارکت:    20
2-4-1-نظریه وکالتی:    22
2-4-2-نظریه مشارکتی:    22
2-4-3-نظریه پایه برنامه ریزی مشارکتی    23
2-4-4-ویژگی ها و مراتب مشارکت    24
2-4-5-ديدگاه هاي نظري درباره مشاركت:    24
2-4-6-مصاديق مختلف مشاركت:    24
2-4-7-عناصر ( اركان ) اساسي مشاركت:    25
2-4-8-موانع مشاركت:    25
2-4-9-ويژگي هاي مشاركت:    26
2-4-10-انواع مشارکت    27
2-4-11-نظریه های رایج در زمینه مشارکت    28
2-5-شهروند، شهروند مداری و جایگاه آن در حقوق شهری    30
2-5-1-شهروندی و فلسفه وجودی آن    30
2-5-2-ساز و کار رابطه شهروندی-شهرداری: حقوق و وظایف متقابل    32
2-5-3-مفهوم و حقوق شهروندی در ایران    33
2-5-4-غیبت شهروندی در قوانین شهری ایران    35
2-6-1-توسعه پايدار شهری    37
2-6-2-اهداف ،ابعاد و اصول توسعه پايدار    37
2-6-3-مقیاس محلی توسعه پایدار    38
2-6-4--شاخصهای توسعه پایدار    38
2-6-5-شاخص اقتصادی    38
2-6-6-شاخص کالبدی    38
2-6-7-نظریه توسعه پایدار شهری    39
2-6-8-نظریه توسعه پایدار و مدیریت شهری    40
2-7-پايداري شهري و مديريت شهري پايدار    43
2-8- مفهوم توسعه    45
2-8-1- ديدگاههاي نظري توسعه    45
2-8-2-مولفه‌هاي اصلي براي توسعة پايدار عنوان شده است:    46
2-8-3-سيستم متعامل در توسعة پايدار    46
2-8-4-رويكرد سيستمي و توسعة پايدار    47
2-9-نظريه توسعة پايدار شهري    48
2-11- مجموعه پروژه‌هاي انجام شده در شهرداري تهران در زمينه مشارکت شهروندي    51
2-11-1- پروژه شهر سالم    51
2-11-2- طرح شهردار مدرسه    51
2-11-3-طرح غنچه‌هاي شهر    52
2-11-4- طرح شوراياري محلات    52
2-11-5-طرح برنامه هاي اوقات فراغت شهرداري تهران با الگوي مشارکت مردمي    53
2-12-سرمایه اجتماعی    54
2-13- الگوهاي مشارکت شهروندي مديريت شهري در كشورهاي پيشگام    56
2-14-طراحي الگوي مشارکت شهروندان در امور شهری    ...........................................................56

2-1-مقدمه
حکمرانی و حکمرانی خوب مفاهیمی هستند که امروزه در علوم سیاسی،  امور دولتی و  بویژه مدیریت توسعه مطرح و به کارگرفته می¬شوند. این مفاهیم در کنار مفاهیمی دیگر مانند دموکراسی، جامعه متمدن، مشارکت شهروندان، حقوق بشر و توسعه اجتماعی و پایدار معنی می¬یابند. بنابراین با توجه به موضوعیت یافتن این مفاهیم و ضرورت توجه به آن¬ها به دلیل تغییرات مستمر جوامع و ارتباط آن¬ها با یکدیگر، تعیین سطوح به¬کارگیری و متولیان جاری سازی آن اهمیتی قابل توجه دارد. به همین دلیل ایجاد تمایز و تعریف دقیق هر یک از مفاهیم حکومت، حکمرانی، حکمرانی خوب و مدیریت در دو سطح کشور و شهر می¬تواند به طور اعم نقش هر یک از عاملان اصلی و به طور اخص نقش و مسولیت مدیران شهری را مشخص کند و بر اساس آن، امکان تعیین الگوی مناسب و ایجاد زیرساخت¬های لازم برای مدیریت شهر و بهره¬گیری از مزایای حکمرانی خوب شهری در سایه سازماندهی مناسب فراهم آید.
2-1-1-مفهوم حکمراني
اصطلاحات حکمراني و حکومت، دارای مفاهيم محض و تخصصي بوده که بعضاَ فارغ از مفهوم، معمولاً جايگزين يکديگر به کار مي¬روند. اما قدمت حکمراني به تاريخ تمدن بشري برمي¬گردد. واژه حکمرانی از لغت يوناني (Kybernan) و (Kybernetes) گرفته شده و معني آن هدايت کردن و راهنمايي کردن و يا چيزها را در کنار هم نگه‌داشتن است. در حالي که مفهوم حکومت دلالت بر واحد سياسي براي انجام وظيفه س سياستگذاري داشته و برجسته¬تر از اجراي سياست¬ها است. پس می¬توان گفت واژه حکمراني اشاره به پاسخگو بودن هم در حوزه سياستگذاري و هم در حوزه اجرا دارد (شريفيان ثاني، 1380،ص،149)
حکمراني طي دهه 1990 ميلادي، به يکي از واژه هاي محوري علوم اجتماعي، به ويژه در حوزه نظريه سياسي، علوم سياسي و جغرافيايي انساني تبديل شده¬است. بنابراين حکمراني را  مي¬¬توان کنش، شيوه يا سيستم اداره دانست که در آن مرزهاي بين سازمان¬ها و بخش عمومي و خصوصي در سایه یکدیگر محو می¬شوند. جوهره حکمراني به وجود روابط متعامل بين و درون حکومت و نيروهاي غيرحکومتي اشاره دارد(برک پور؛ اسدي1388،ص،18)
2-1-3-حکمراني شهري
حکمراني شهري، طبق تعريف زيست بوم سازمان ملل  عبارت است از مجموع روش¬هاي برنامه‌ريزي و مديريت عمومي شهر از سوي افراد، نهادهاي عمومي و نهادهاي خصوصي و نيز فرايند مستمري است که از آن طريق، منافع متضاد يا متعارض با يکديگر همراه شده و زمينه همکاري و کنش متقابل فراهم مي¬آید. طبق اين تعريف حکمراني شهري، هم نهادهاي رسمي و هم اقدامات غيررسمي و سرمايه اجتماعي شهروندان را در برمی‌گيرد(2006 UN-HABITAT,).