تحقيق بیمه-اشخاص مورد رجوع و موضوع و محل رجوع سازمان
متشکل از 65 صفحه ، در قالب word قابل ويرايش و اماده پرينت
بخشی از محتوا ::
پس از آنكه در دفتر نخست انواع سياستهاي ممكن در مورد شيوة جمع مقررات مسووليت مدني با پرداختهاي سازمان و همچنين مبناي رجوع سازمان مورد بررسي قرار گرفت، در دفتر دوم از اشخاص مورد رجوع سازمان و موضوع و محلّ رجوع سخن ميرانيم. فصل اول از اين دفتر به تعيين اشخاص مورد رجوع سازمان ميپردازد. منظور آن است كه مشخص كنيم سازمان پس از جبران خسارت بيمه شده به چه شخص يا اشخاصي حق رجوع دارد. مهمترين شخصي كه ميتواند مورد رجوع سازمان قرار گيرد، واردكنندة زيان است. منظور از واردكنندة زيان كسي است كه به عنوان «مسووليت ناشي از فعل شخص» در برابر زيانديده مسووليت مدني دارد. بدين منظور ميان حوادث ناشي از كار و حوادث غيرناشي از كار تفكيكي به عمل آمده است. در بحث حوادث كار ابتدا مسووليت مدني كارفرما در برابر كارگر و سپس مبنا و قلمرو اين مسووليت مورد بحث قرار گرفته است سرانجام نتيجه گرفته شده است كه سازمان نميتواند در هر مورد كه كارفرما در برابر كارگر مسووليت مدني دارد به كارفرما رجوع كند. رجوع سازمان به كارفرما منحصر به موارد منصوص قانوني است. در مورد حوادث غيرناشي از كار عليرغم آنكه مادة 66 امكان رجوع به واردكنندة زيان را پيشبيني نكرده است، با استفاده از قياس اولويت مستبط از متن و تبصرة 2 مادة 66 بايد براين اعتقاد بود كه سازمان از چنين حقي برخوردار است. با وجود اين چه در مور
دفتر دوم. اشخاص مورد رجوع و موضوع و محل رجوع سازمان
مقدمه 1
فصل اول ـ تعيين اشخاص مورد رجوع سازمان 2
مبحث اول ـ عامل ورود زيان 2
گفتار اول ـحوادث و بيماريهاي ناشي از خطرات شغلي 2
بند اول ـ مفاهيم 4
1- مفهوم حادثة ناشي از كار 4
2- مفهوم حادثة مربوط به مسير 5
3- مفهوم بيماريهاي حرفهاي 6
بند دوم ـ رجوع به واردكنندة زيان در زمينة حوادث و بيماريهاي ناشي از خطرات
شغلي 8
1- حقوق فرانسه 8
الف- قاعده كلي 8
ب- موارد استثناء 10
2- حقوق ايران 13
الف- واردكنندة زيان شخصي غير از كارفرما يا نمايندگان وي يا يكي از
كاركنان همان كارگاه باشد 13
ب- واردكنندة زيان خود بيمه شدة زيانديده باشد 13
ج- واردكنندة زيان كارفرما يا يكي از نمايندگان وي در ادارةكارگاه باشد 15
گفتار دوم ـحوادث مشمول قواعد عام (حوادث غيرناشي از كار) 25
بند اول ـ قاعده 25
بند دوم ـ استثنا 28
مبحث دوم ـ ساير اشخاص 31
گفتار اول ـ بيمهگران 31
گفتار دوم ـ مسوولين مدني فعل غير 37
گفتار سوم ـحوادث مشمول قواعد عام (حوادث غيرناشي از كار) 38
گفتار چهارم ـ بيمه شده 39
فصل دوم ـ شرايط رجوع سازمان به وارد كنندة زيان 42
مبحث اول ـ موضوع رجوع:پرداختهاي غرامتي 42
گفتار اول ـ وقوع يك پرداخت 42
گفتار دوم ـ غرامتي بودن پرداختها 48
بند اول ـ مستمري بازنشستگي 50
بند دوم ـ مستمري از كار افتادگي 51
بند سوم ـ هزينههاي معالجه و درمان دوران بيماري 52
بند چهارم ـ مستمري بازماندگان 53
بند پنجم ـ هزينة كفن و دفن 55
گفتار سوم ـ فرض تقسيم مسووليت 55
بند اول ـ تقصير مشترك زيانديده و مسوول حادثه 55
الف- تقصير مشترك و قواعد عمومي مسووليت مدني ـ ارجاع 55
ب- تقصير مشترك و وجود همزمان مسووليت مدني و تأمين اجتماعي 57
بند دوم ـ تقسيم مسووليت ميان واردكنندگان زيان متعدد
متشکل از 65 صفحه ، در قالب word قابل ويرايش و اماده پرينت
بخشی از محتوا ::
پس از آنكه در دفتر نخست انواع سياستهاي ممكن در مورد شيوة جمع مقررات مسووليت مدني با پرداختهاي سازمان و همچنين مبناي رجوع سازمان مورد بررسي قرار گرفت، در دفتر دوم از اشخاص مورد رجوع سازمان و موضوع و محلّ رجوع سخن ميرانيم. فصل اول از اين دفتر به تعيين اشخاص مورد رجوع سازمان ميپردازد. منظور آن است كه مشخص كنيم سازمان پس از جبران خسارت بيمه شده به چه شخص يا اشخاصي حق رجوع دارد. مهمترين شخصي كه ميتواند مورد رجوع سازمان قرار گيرد، واردكنندة زيان است. منظور از واردكنندة زيان كسي است كه به عنوان «مسووليت ناشي از فعل شخص» در برابر زيانديده مسووليت مدني دارد. بدين منظور ميان حوادث ناشي از كار و حوادث غيرناشي از كار تفكيكي به عمل آمده است. در بحث حوادث كار ابتدا مسووليت مدني كارفرما در برابر كارگر و سپس مبنا و قلمرو اين مسووليت مورد بحث قرار گرفته است سرانجام نتيجه گرفته شده است كه سازمان نميتواند در هر مورد كه كارفرما در برابر كارگر مسووليت مدني دارد به كارفرما رجوع كند. رجوع سازمان به كارفرما منحصر به موارد منصوص قانوني است. در مورد حوادث غيرناشي از كار عليرغم آنكه مادة 66 امكان رجوع به واردكنندة زيان را پيشبيني نكرده است، با استفاده از قياس اولويت مستبط از متن و تبصرة 2 مادة 66 بايد براين اعتقاد بود كه سازمان از چنين حقي برخوردار است. با وجود اين چه در مور
دفتر دوم. اشخاص مورد رجوع و موضوع و محل رجوع سازمان
مقدمه 1
فصل اول ـ تعيين اشخاص مورد رجوع سازمان 2
مبحث اول ـ عامل ورود زيان 2
گفتار اول ـحوادث و بيماريهاي ناشي از خطرات شغلي 2
بند اول ـ مفاهيم 4
1- مفهوم حادثة ناشي از كار 4
2- مفهوم حادثة مربوط به مسير 5
3- مفهوم بيماريهاي حرفهاي 6
بند دوم ـ رجوع به واردكنندة زيان در زمينة حوادث و بيماريهاي ناشي از خطرات
شغلي 8
1- حقوق فرانسه 8
الف- قاعده كلي 8
ب- موارد استثناء 10
2- حقوق ايران 13
الف- واردكنندة زيان شخصي غير از كارفرما يا نمايندگان وي يا يكي از
كاركنان همان كارگاه باشد 13
ب- واردكنندة زيان خود بيمه شدة زيانديده باشد 13
ج- واردكنندة زيان كارفرما يا يكي از نمايندگان وي در ادارةكارگاه باشد 15
گفتار دوم ـحوادث مشمول قواعد عام (حوادث غيرناشي از كار) 25
بند اول ـ قاعده 25
بند دوم ـ استثنا 28
مبحث دوم ـ ساير اشخاص 31
گفتار اول ـ بيمهگران 31
گفتار دوم ـ مسوولين مدني فعل غير 37
گفتار سوم ـحوادث مشمول قواعد عام (حوادث غيرناشي از كار) 38
گفتار چهارم ـ بيمه شده 39
فصل دوم ـ شرايط رجوع سازمان به وارد كنندة زيان 42
مبحث اول ـ موضوع رجوع:پرداختهاي غرامتي 42
گفتار اول ـ وقوع يك پرداخت 42
گفتار دوم ـ غرامتي بودن پرداختها 48
بند اول ـ مستمري بازنشستگي 50
بند دوم ـ مستمري از كار افتادگي 51
بند سوم ـ هزينههاي معالجه و درمان دوران بيماري 52
بند چهارم ـ مستمري بازماندگان 53
بند پنجم ـ هزينة كفن و دفن 55
گفتار سوم ـ فرض تقسيم مسووليت 55
بند اول ـ تقصير مشترك زيانديده و مسوول حادثه 55
الف- تقصير مشترك و قواعد عمومي مسووليت مدني ـ ارجاع 55
ب- تقصير مشترك و وجود همزمان مسووليت مدني و تأمين اجتماعي 57
بند دوم ـ تقسيم مسووليت ميان واردكنندگان زيان متعدد
تحقيق بیمه-اشخاص مورد رجوع و موضوع و محل رجوع سازمان
متشکل از 65 صفحه ، در قالب word قابل ويرايش و اماده پرينت
متشکل از 65 صفحه ، در قالب word قابل ويرايش و اماده پرينت