مبانی نظری بیمه محصولات کشاورزی، بیمه کشاورزی و توسعه کشاورزی

انی نظری    بیمه محصولات کشاورزی، بیمه کشاورزی و توسعه کشاورزی
دارای 23 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::


تامین امنیت، ضرورتی برای سرمایه گذاری در بخش کشاورزی
از میان سرمایه گذاری در بخش های مختلف اقتصادی، سرمایه گذاری در بخش کشاورزی اهمیت و جایگاه خاصی دارد. سرمایه گذاری در بخش کشاورزی علاوه بر این که موجب رشد تولید و اشتغال در این بخش می شود، با توجه به ارتباطات با سایر فعالیت های اقتصادی، به رشد تولید و اشتغال در سایر بخشها نیز کمک می کند. براساس سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، طبق گزارش جدید این سازمان، به منظور تولید غذای کافی برای جمعیت 1/9 میلیاردی جهان در سال 2050، باید 83 میلیارد دلار سرمایه گذاری خالص در کشاورزی کشورهای در حال توسعه صورت گیرد. در این گزارش که با توجه به برگزاری همایش کارشناسان ارشد کشاورزی در تاریخهای 12 و 13 اکتبرسال جاری در رم انتشار یافته، آمده است سرمایهگذاری در کشاورزی باید حدود 50 درصد افزایش یابد (Falco and Perring, 2005).
..................
مفهوم بيمه کشاورزى
بيمه محصولات کشاورزى در تئورى يک مکانيزم مشارکت در پذيرش ريسک است .اما عمل يک ابزار هزينه بر جهت انتقال ريسک از کشاورزان و توليد کنند گان به بيمه گران دولتى يا خصوصى مى باشد . بيمه کشاورزان نوعى بيمه است که به موجب آن محصولات کشاورزى در مقابل مخاطرات جوى مانند تگرگ ، طوفان، سيل، صاعقه، يخبندان و گرمازدگى و بيمارى هاى نباتى و حوادثى مانند آتش سوزى مورد پوشش قرار مى گيرند و خسارت مالى وارد به کشاورز بيمه گذار در دوره کاشت ، داشت و برداشت تا ميزان مورد تعهد بيمه گر جبران مى شود (قلی زاده، 1385).
....................
اهمیت بیمه محصولات کشاورزی
بیمه محصولات کشاورزی، مهمترین ابزار حمایتی برای مدیریت بحران در بخش کشاورزی به‌شمار می‌رود. به دیگر سخن، بیمه کشاورزی یکی از مهمترین سازوکارهای لازم برای ایجاد امنیت سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و رویاروئی با نبود حتمیت و مخاطره‌پذیری شدید فعالیت و سرمایه‌گذاری است. بیمه، یکی از راه‌های خردمندانه و در واقع، مهمترین روش انتقال ریسک به شخص ثالثی است که آمادگی پذیرش آن را دارد. بیمه، سازوکاری مالی با هدف کاهش میزان خسارت از راه به‌هم پیوستن تعداد زیادی از عوامل نامعلوم برای تقسیم و تعمیم دادن بار مالی خسارت است (Abdollahi and Bakhshoodeh, 2007).
.................
رضايتمندي كشاورزان از بيمه كشاورزي  
خانوارهاي كشاورز روزانه با مجموعه اي از خطرات مالي و شغلي روبرو مي باشند. تكرارپذيري مداوم بلاياي طبيعي، آفات كشاورزي و تغييرات بازار موقعيت متغير و غيرمطمئن عملكردي و مالي را براي كشاورزان به وجود آورده است. زيرا با توجه به تاثيرات اجتناب ناپذير مخاطرات توليدات كشاورزي بر اقتصاد جامعه روستايي و اهميت فوق العاده زياد بخش كشاورزي در اقتصاد كشورها، كشاورزان و حاكميت هاي سياسي براي ياري رساندن به كشاورزان و خانواده هاي روستايي، در راستاي جبران خسارت هاي احتمالي ناشي از خطرات، اقدامات متنوعي انجام مي دهند. بر اين اساس، بيمه محصولات كشاورزي را مي توان يكي از مهم ترين سازوكارهاي موثر برشمرد. برقراري بيمه كشاورزي در جامعه روستايي را بايد پديده اي نو تلقي كرد. از راه هاي نشر، توسعه و گسترش بيمه محصولات كشاورزي، هماهنگ و نزديك كردن برنامه هاي مدون موجود با خواست ها، نيازها و انتظارات كشاورزان است. در حقيقت بيمه محصولات كشاورزي فرايند عقلاني انديشيدن جامعه روستايي است و رفتارشناسي و معرف شناسي خاصي را مي طلبد تا در سبد مصرفي خانوار زراعي قرار گيرد.   
....................
بیمه محصولات کشاورزی و اقتصاد کشاورزی    
جایگاه بیمه محصولات کشاورزی و دامی دراقتصاد کشاورزی و اقتصاد ملی از جهات زیر دارای اهمیت است:   
-  ایجاد امنیت تولید و سرمایه گذاری در بخش کشاورزی.  
-  بالا بردن توان محاسباتی و برنامه ریزی برای کشاورزان در جهت جلوگیری از نوسانات درآمدی و اعمال مدیریت ریسک.  
-  تفکیک مدیریت های صحیح و نا صحیح از طریق اعلام حق بیمه ها و غرامات تفکیک شده.
- نظارت مستمر کارشناسان بیمه بر نحوه تولید و تشویق کشاورزان و دامداران برای استفاده از شیوه های صحیح مدیریتی و رعایت موازین و مقررات فنی و بهداشتی.  
....................
روند تشکیل صندوق بيمه محصولات كشاورزي  و عملکرد آن
به منظور حمايت از كشاورزي و دامداراني كه در اثر حوادث غيرقابل پيش بيني توليدات شان دچار خسارت و آسيب مي شود و براي كمك به دوام فعاليت هاي توليدي آنان، شوراي انقلاب در تاريخ هشتم بهمن ماه سال ۱۳۵۸ تصويب كرد كه صندوق ويژه اي به نام «صندوق كمك به خسارت ديدگان محصولات كشاورزي و دامي» در بانك كشاورزي تشكيل شود. همزمان با آغاز اين فعاليت، كميته اي مركب از نمايندگان وزارت كشاورزي، وزارت برنامه و بودجه وقت، وزارت امور اقتصادي و دارايي، وزارت بازرگاني، بيمه مركزي ايران و بانك كشاورزي مأمور انجام مطالعات و تدوين لايحه قانون و تهيه اساسنامه صندوق بيمه محصولات كشاورزي شدند. لايحه مذكور پس از بحث و مذاكره در تاريخ اول خرداد سال ۶۲ به تصويب مجلس شوراي اسلامي رسيد (نیک نامی و همکاران، 1388).  
..................
بیمه کشاورزی و توسعه کشاورزی
با توجه به شرايط طبيعي و اقتصادي ايران، توليد کشاورزي يکي از پرمخاطره ترين فعاليتهاي اقتصادي است و از آنجا که بخش مهمي از توليدکنندگان کشاورزي کشور، يعني کشاورزان متوسط و ميانه حال، توان مالي محدودي دارند و همه دارايي شان را در هر دوره بهره برداري در فرايند توليد به کار مي گيرند، گاه حتي کمترين خسارت ممکن است آنها را از هستي ساقط و زندگي فلاکت باري را بر آنها تحميل کند. از اين رو بيمه محصولات کشاورزي را مي توان يکي از اهرمهاي توسعه کشاورزي دانست؛ زيرا با استفاده از اين ساز و کار هم مي توان امنيت بيشتري براي توليدکنندگان محصولات کشاورزي فراهم ساخت و مخاطرات توليد را کاهش داد و هم شرايط مطلوبتري براي جلب و جذب سرمايه هاي خصوصي در بخش کشاورزي فراهم آورد (راستگو و رضوانفر، 1386).
..............
بیمه کشاورزی و افزایش بهره وری
بخش کشاورزي و فعالیت هاي مربوط به آن داراي ویژگی هاي خاصی است که آن را به شدت در معرض خطرها و آسیب هاي متعدد و پیش بینی ناپذیر، و در نتیجه خسارات و مشکلات عدیده یی قرار می دهد. جوامع مختلف در مواجهه با مخاطرات طبیعی، اجتماعی، اقتصادي و شخصی در فعالیت هاي کشاورزي، شیوه ها و طرق متفاوتی را به منظور کاهش ریسک به کار گرفته اند که از میان آن ها سه شیوه ي اصلی اجتناب از مخاطرات اجتناب ناپذیر، پیش گیري از مخاطرات از طریق اصلاح و بهبود زیرساخت ها و فنون و نهادها، برخی مخاطرات غیر قابل اجتناب و پیش گیري نشدنی و در نتیجه چاره اندیشی براي سازوکارهاي جبرانی، عمومیت دارد ( قلی زاده، 1385).