منوچهری

تحقيق بررسی کامل منوچهری
 متشکل از 150 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::

در صفت بهار و مدح ابوالحسن
نوبهار آمد و آورد گل و ياسمنا            باغ همچون تبت و راغ بسان عدنا
سجع متوازي
آسمان خيمه زد از بيرم و ديباي كبود            ميخ آن خيمه ستاك سمن و نسترنا
نام گلها تناسب دارد.
كبك ناقوس زن و شارك سنتور زنست        فاخته ناي زن و بط شده طنبور زنا
استعاره
پردة راست زند نارو بر شاخ چنار            پردة باده زند قمري بر نارونا
استعاره
پوپوك پيكي نامه زده اندر سر خويش            نامه گه باز كند، گه شكند برشكنا
تشبيه
نرگس تازه چو چاه ذقني شد بمثل            گر بود چاه ز دينار و ز نقره ذَقنا
تشبيه مشروط
چونكه زرّين قدحي در كف سيمين صنمي        يا درخشنده چراغي بميان پَرنا
تشبيه مركب
وان گل سوسن مانندة جامي ز لبن            ريخته مُعصَفرِ سوده ميان لَبنا
جناس زائد
سال امسالين نوروز طربناكترست            پار و پيرار هميديدم، اندوهگنا
جناس زائد مكرر
ديوان، صص 1 و2
*********
همي ريزد ميان باغ، لؤلؤها به زنبرها            همي سوزد ميان راغ، عنبرها به مجمرها
سجع متوازي
زقَرقوبي بصحراها، فرو افكنده بالشها            زبوقلمون بواديها، فرو گسترده بسترها
استعاره
زده ياقوت رُمّاني، بصحراها به خرمنها            فشانده مشك خرخيزي، ببستانها به زنبرها
استعاره
شكفته لالة نعمان، بسان خوب رخساران        بمشك اندر زده دلها، بخون اندر زده سرها
تشبيه
چو حورانند نرگسها، همه سيمين طبق بر سر        نهاده بر طبقها بر ز زرّ ساو ساغرها
تشبيه
بسان فالگويانند مرغان بر درختان بر            نهاده پيش خويش اندر، پر از تصوير دفترها
استعاره از برگها
عروسانند پنداري بگرد مرز، پوشيده            همه كفها بساغرها، همه سرها به افسرها
مصرع دوم استعاره دارد
زمين محراب داوودست، از بس سبزه، پنداري        گشاده مرغكان بر شاخ چون داوود حنجرها
تلميح دارد
خداونديكه ناظم اوست، چون خورشيد رخشنده    زمشرقها بمغربها، زخاورها بخاورها
تشبيه- مصرع دوم كنايه از همة جهان
مه و خورشيد  سالاران گردون، اندرين بيعت        نشستستند يكجا و نبشتستند محضرها
استعاره
فريش آن منظر ميمون و آن فرخنده تر مخبر        كه منظرها ازوخوارند و درعارند مخبرها
جناس زائد
بهار نصرت و مجدي و اخلاقت رياحينها        بهشت حكمت وجودي وانگشتانت كوثرها
تنسيق صفات
بود آهنگ نعمتها، همه ساله بسوي تو            بود آهنگ كشتيها، همه ساله بمعبرها
سجع متوازن
كف رادتو بازست و فرازست اينهمه كفها              دربارت گشاده ست وببسته ست اينهمه درها
تضاد
بپيروزي و بهروزي، همي زي با دل افروزي        بدولتهاي ملك انگيز و بخت آويز اخترها
تأييد و موازنه
ديوان، صص 2 و 3 و 4