پيشينه تحقيق

تحقيق پيشينه تحقيق
 متشکل از 15 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 1- منابع دست اول: مثل: گزارش ها- سفرنامه ها- سخنراني
2- منابع دست دوم: نمايه ها- چكيده ها- مجلات علمي
مهم در اين گونه پيشينه تحقيق ها منابع دست اول و نو مي باشد اما منابع دست دوم نيز مي توانند مهم باشند.
و اما فرايند پيشينه روش تحقيق نيز از نكات اساسي در بررسي پيشينه است كه، محقق بايد آن ها را انجام دهد كه از جمله آنها:
1- مشخص كردن كليد واژه ها
2- مشخص كردن منابع
3- غربال كردن منابع مفيد از نامفيد
4- يادداشت اوليه از عناوين
5- گزينش و طبقه بندي
6- آغاز فيش برداري
بسمه تعالي
ما در اين فصل مي خواهيم ضرورت بررسي پيشينه تحقيق را بيان كنيم پس در ابتدا به بررسي اين موضوع مي پردازيم كه، هدف ما از بررسي پيشينه تحقيق چيست؟ در پاسخ به اين سوال ما اهداف خود را از بررسي پيشينه تحقيق بيان مي كنيم:
1- تعريف و تحديد مساله:
يعني اين كه ما با بررسي پيشينه تحقيق فقط به دنبال موضوع خاص مورد نظر خود هستيم و موضوع هاي فرعي مشخص خود جدا مي كنيم، بنا به عبارتي موضوع يا مساله خود را محدود كرده ايم و از وارد شدن موضوعاتي كه به موضوع ما ربطي ندارد جلوگيري نموده ايم. پس اگر مساله از مورد نظر ما محدود شود، محقق بهتر مي تواند به بررسي موضوع تحقيق بپردازد.
2- قرار دادن يافته هاي تحقيق در چارچوب تحقيقات قبلي:
يعني محقق رابطه تحقيق خود را با داش موجود در آن زمينه روشن نمايد و بيان كند كه تحقيق وي چه مهمي در روشن نمودن مساله مورد بررسي داشته است و همچنين سهم تحقيقات گذشته در اين موضوع چقدر بوده است و نهايتا بيان نمايد كه تحقيق اگر در گسترش علم و دانش درباره موضوع مورد بحث چقدر مفيد خواهد بود.
3- اجتناب از دوباره كاري:
بررسي پيشينه تحقيق اين امكان را به محقق مي دهد كه از دوباره كاري هاي ناخواسته خودداري نمايد. اگر تحقيقي در موضوعي صورت گرفته باشد و محقق ديگري اين موضوع را دوباره مورد تحقيق قرار دهد، تحقيق بازده علمي نخواهد داشت، مگر اينكه محقق، اهداف ديگري را از تحقيق اين موضوع دنبال كند، مثلا: بخواهد كه از نتايج تحقيق اطمينان پيدا كند و يا بخواهد كه تحقيق درباره اين مساله را به روشي ديگر انجام دهد و مقايسه كند كه آيا نتايج به دست آمده از دو تحقيق، نتيجه يكساني دارد يا خير. به هر حال بررسي پيشينه تحقيق از دوباره كاري جلوگيري مي نمايد و محقق را آگاه مي سازد كه او به بررسي موضوع ديگري كه بديع شد بپردازد