تحقيق رشد جمعيت و نرخ بيكاري
متشکل از 15 صفحه ، در قالب word قابل ويرايش و اماده پرينت
بخشی از محتوا ::
آمار بيكاران و نرخ بيكاري در هر جامعه، بيانگر ميزان گسست ساختار اجتماعي و اقتصادي است. در دو دهه اخير در ايران، معضل بيكاري بيش از پيش بر گريبان جامعه چنگ انداخته است. طبق ديدگاه جامعه شناسان و پژوهشگران اجتماعي اين مسأله در ايران رتبه اول را در بين آسيب‌هاي اجتماعي دارا است. در اين نوشته ضمن تحليل روند رشد جمعيت به تغيير نرخ بيكاري در سال‌هاي اخير و به طور ويژه به تحليل روند بيكاري در سال‌هاي 80 و 82 پرداخته شده و با تحليل روند گذشته به اوضاع اشتغال و بيكاري در سال 85 توجه و آمار احتمالي استخراج شده است.
1. نگاه گذرا به روند رشد جمعيت و بيكاري در ايران تا 1375
ميانگين رشد جمعيت از سال 46 تا 55 نزديك به 3 درصد و از سال 56 تا 65 نزديك به 9/3 درصد و از 66 تا 75 نزديك به 2 درصد بود. البته ميانگين رشد از سال 66 تا 70 كاملاً متمايز از سال 71 تا 75 است و اختلاف اين دو رقم حدود 3/1 درصد ( 13 0/0- 26 0/0 ) مي باشد. بيشترين ميزان رشد جمعيت در طي 40 سال اخير تقريباً متعلق به سال‌هاي 1358 تا 1362 با بيش از 4 درصد است. متولدين اين سال‌ها در سرشماري سال 1375 عمدتاً در سنين 17- 13 سال بودند كه بخش قابل توجهي از جمعيت غير فعال در قالب محصل را تشكيل مي دادند.
برچسب ها:
تحقيق رشد جمعيت و نرخ بيكاري