گزارشهاي مالي

تحقيق گزارشهاي مالي
 متشکل از 92 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 حسابداري را مي توان فرآيند شناسايي ، اندازه گيري ، طبقه بندي و گزارشگري اطلاعات مالي بمنظور فراهم آوردن امكان قضاوت آگاهانه و اتخاذ تصميمات منطقي توسط استفاده كنندگان اطلاعات مالي تعريف كرد . بعبارت ديگر ، حسابداري يك سيستم پردازش اطلاعات مي باشد كه رويدادهاي مالي موثر بر سازمانها را شناسايي نموده و اثرات اينگونه رويدادها را به تصميم گيرندگان گزارش مي كند . اما نيازهاي اطلاعاتي استفاده كنندگان از اطلاعات مالي به دليل تحولات سياسي ، اجتماعي و  اقتصادي و اثرات آنها بر محيط فعاليت سازمانها ، در حال تغيير مي باشد ، در نتيجه حسابداري در جهت تأمين اين نيازها به ناچار در مباني ، اصول و استانداردهاي گزارشگري و اندازه گيري تجديد نظر مي نمايد تا هدف نهايي حسابداران يعني تأمين نيازهاي اطلاعات استفاده كنندگان از خدمات حسابداري تحقق يابد .

گزارشات مالي و اجزاي آن:
محصول نهايي فرآيند حسابداري مالي ، ارائه اطلاعات مالي به استفاده كنندگان مختلف ، اعم از استفاده كنندگان داخلي و استفاده كنندگان خارج از واحد تجاري ، در قالب گزارشات حسابداري است آن گروه از گزارشات حسابداري كه با هدف تأمين نيازهاي اطلاعاتي استفاده كنندگان خارج از واحد تجاري تهيه و ارائه مي شود ، در حيطه عمل گزارشگري مالي قرار مي گيرد .
صورتهاي مالي ، بخش اصلي فرآيند گزارشگري مالي را تشكيل مي دهد . در حال حاضر يك مجموعه كامل صورتهاي مالي شامل ترازنامه ، صورت سود و زيان، صورت سود و زيان جامع و صورت جريان وجوه نقد ( كه صورتهاي مالي اساسي ناميده مي شود . ) و ياد داشتهاي توضيحي مي باشد . ديگر موارد تشكيل دهنده گزارشگري مالي مواردي از قبيل گزارش مديران درباره فعاليت واحد تجاري و گزارش تحليلي مديران مي باشد ، كه همراه با گزارش حسابرسان مستقل ( و حسب مورد گزارش بازرس قانوني ) و صورتهاي مالي مجموعه اي تحت عنوان گزارش مالي سالانه را تشكيل مي دهد . ساير گزارشهاي مالي كه بطور موردي و با اهداف خاص تهيه مي وشد در بر گيرنده مواردي از قبيل گزارشهاي مالي تهيه شده به منظور دريافت تسهيلات مالي از بانكها ، گزارش توجيهي هيئت مديره جهت افزايش سرمايه در مورد شركتهاي سهامي و اظهار نامه مالياتي مي باشد .

واحد گزارشگر :
گزارشگري مالي منعكس كننده حسابدهي واحد تجاري در قبال منابع آن است و از اين رو مبنايي براي ارزيابي وظيفه مباشرت مديريت  و اتخاذ تصميمات اقتصادي فراهم مي آورد . صورتهاي مالي بعنوان بخش اصلي فرآيند گزارشگري مالي ، به استفاده كنندگان مختلف در ارزيابي وضعيت مالي ، عملكرد مالي و انعطاف پذيري مالي واحد تجاري يعني ( واحد گزارشگر ) ياري مي رساند . واحد گزارشگر به يك واحد تجاري منفرد يا گروه واحدهاي تجاري اطلاق مي شود كه موضوع يك مجموعه صورتهاي مالي مشخص است كه بنابر الزامات قانوني ، قرار دادي يا عرفي و به منظور رفع نيازهاي اطلاعاتي استفاده كنندگان تهيه و ارائه مي شود .

مفاهيم اساسي حسابداري و گزارشگري مالي 
الف – مفروضات حسابداري
1- فرض تفكيك شخصيت
مفهوم شخصيت در حسابداري عموماً به معناي اين است كه براي مقاصد گزارشگري مالي واحد تجاري را بايد به عنوان يك شخصيت مستقل از صاحب يا صاحبان آن در نظر گرفت به بيان ديگر هر واحد تجاري از لحاظ مقاصد حسابداري معمولاً به عنوان يك شخصيت حسابداري مستقل و جدا از صاحبان آن و ساير اشخاص در نظر گرفته مي شود.