مصرف مواد مخدر در ايران

تحقيق مصرف مواد مخدر در ايران
 متشکل از 147 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
مصرف مواد مخدر در ايران
بشر از هفت هزار سال قبل، از وجود يك ماده مخدر قوي در خشخاش آگاه بوده و در لوحه هاي گلي متعلق به پنج هزار سال قبل از ميلاد كه از سومريان باقيمانده از ترياك نام برده شده است.
در حدود چهار هزار سال قبل از ميلاد، كشيدن ترياك در چين رايج بوده است. 1500 سال قبل از ميلاد، تخم خشخاش از مصر به يونان برده شد. يوناني ها ترياك را «اپيوم» ناميدند. پزشكان تركيباتي از ترياك را برا ي بيماريهاي مختلف جسمي و رواني تجويز مي كردند.
جالينوس دانشمند رومي، تركيبي از ترياك را« نوشدارو» ناميد و براي مداواي بيماريهاي مختلف از قبيل صرع، يرقان، سنگ كليه، بي خوابي، سرفه، تب و جذام از آن استفاده مي كرد.
در اغلب متون مريوط به اعتياد، توجهات تاريخي بيشتر محققان به مواد مخدر به ويژه ترياك متمركز بوده است. اين تمركز در حقيقت بيشتر ناشي از مسير تاريخي رشد و گسترش انواع مواد در اغلب كشورهاي غربي است، لذا چندان هم دور از واقعيت نيست كه تاريخچه اعتياد در ايران با مفهوم يا اصطلاح ترياك در هم تنيده شده باشد. در مورد چگونگي ورود ترياك به ايران نظرات متفاوتي مطح شده است گروهي از مورخين ورود ترياك را به ايران يادگار يورش اعراب دانسته و گفته اند : افيون يا كوكنار كه از دوران قديم به خشخاش معروف بوده و هم اكنون آن را ترياك مي نامند با حمله اعراب از مصر و عربستان به ايران آمده است و از همان دوران خوردن آن به عنوان يك عامل تسكين دهنده درده ها و ماده نيروبخش جسم و علاج بيخوابي رواج داشته است(آقابخشي، 1378).