امام حسن

تحقيق امام حسن
 متشکل از 99 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
شناخت مختصري از زندگاني امام حسن(ع)   
پيشواي دوم جهان تشيع كه نخستين ميوه پيوند فرخنده علي (ع) با دختر گرامي پيامبر اسلام (ص) بود، در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدينه ديده به جهان گشود .                 
حسن بن علي(ع) از دوران جد بزرگوارش چند سال بيشتر درك نكرد زيرا او تقريبا هفت سال   بيش نداشت كه پيامبر اسلام بدرود زندگي گفت .                                                                      
پس از درگذشت پيامبر (ص) تقريبا سي سال در كنار پدرش امير مومنان (ع) قرار داشت و پس از شهادت علي (ع) (در سال 40 هجري) به مدت 10 سال امامت امت را به عهده داشت و در سال 50 هجري با توطئه معاويه بر اثر مسموميت در سن 48 سالگي به درجه شهادت رسيد و در        قبرستان «بقيع» در مدينه مدفون گشت .                                                                                 
رسول اكرم (ص ) بلا فاصله پس از ولادتش , او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت .               
سپس براي او بار گوسفندي قرباني كرد, سرش را تراشيد و هموزن موي سرش -كه يك درم و چيزي افزون بود - نقره به مستمندان داد.                                                                                
پيامبر (ص ) دستور داد تاسرش را عطر آگين كنند و از آن هنگام آيين عقيقه و صدقه دادن به هموزن موي سرنوزاد سنت شد.                                                                                                
اين نوزاد را حسن نام داد و اين نام در جاهليت سابقه نداشت .                                                 
كنيه او را ابومحمد نهاد و اين تنها كنيه اوست .                                                                        
لقب هاي او سبط, سيد, زكي , مجتبي است كه از همه معروفتر مجتبي ميباشد.