پايان نامه دوران كودكي و نوجواني امام حسن مجتبي (ع) . آقاي ع

حقيق پايان نامه دوران كودكي و نوجواني امام حسن مجتبي (ع) . آقاي ع
 متشکل از 156 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 بسم الله الرحمن الرحيم
امام حسن(ع) نخستين پيشواي درست كرداري است كه از خاندان نبوت براي رهنموني خلق، برخاسته است، ميلاد اين امام همام در شب نيمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجري وقوع يافت، كه بر پيامبر و خاندان او مبارك باد. امام حسن(ع) داراي صورتي زيبا(شبيه پيامبر بود) و ويژگي هاي اخلاقي والايي بود، كه كمتر كسي از آنها برخوردار بود او حليم بود، صبور و، شكيبا و دانشمند بود. با قرآن انس داشت، و در مقابل همه سختي ها استوار بود.
امام(ع) در بسياري از جنگ هاي زمان حضرت علي(ع) مانند جنگ جمل و صفين شركت داشت، و در شجاعت و استقامت بي بديل بود، و الگوي همگان قرار گرفته بود. امام حسن(ع) بعد از شهادت پدرش علي(ع)، به خلافت مسلمين رسيد، ولي دوران خلافت ايشان بسيار كوتاه بود، چه بسا معاويه و همدستانش براي رسيدن به خلافت از هيچ ظلم و ستمي دريغ نمي كردند. امام در برابر آنها قرار گرفت با سپاهي گران، و به مبارزه با آنها پرداخت. ولي معاويه وقتي كه ديد نمي تواند در برابر امام(ع) و سپاهيان عراق دوام بياورد، به نيرنگ و فريب فرماندهان سپاهيان پرداخت، آنها را با رشوه هاي كلاني و وعده هاي حكومت شهرها و ازدواج بني اميه به طرف خود كشانيد و جاسوسهاي زيادي را بين ياران امام فرستاد.
معاويه در نقشه خود موفق شد و نامه اي نوشت براي امام حسن(ع) براي قبول صلح و بيعت امام(ع) با ديدن اين شرايط كه هم اهل بيت را در خطر نابودي مي ديد و هم مسلمانات را، صلح با معاويه را پذيرفت و اين تصميم مصلحت مسلمانان بود بعد از اينكه معاويه به خلافت رسيد، به تمام شرايط عهدنامه پشت پا زد، و مسلمانان را مورد آزار و اذيت خود قرارداد. تا جايي كه برخي از شاعران عرب، ظلم و ستم آنان را به تصوير كشيدند. و صلح، شرايط صلح، حكمت صلح، و برخورد با معاويه را به صورت ادبي بيان كردند.
از لحاظ فرهنگي هم زمان حضرت امام حسن(ع)، زمان سختي بود. معاويه و همدستان به جعل احاديث پرداختند و به ائمه و پيغمبر نسبت دادند، به دشنام گويي علي(ع) در قنوت نمازها پرداختند و اهل بيت را مورد آزارد اذيت قرار دادند.
و شهادت آن حضرت در 28 ماه صفر سال پنجاهم هجري در سن 47 سالگي بوده است.



مقدمه
( بسم الله الرحمن الرحيم )
«رَحْمَةُ اللهِ وَ بَركاتُهُ عَليْكُمْ أهْلَ البَيْتِ، إنَّهُ حَميدٌ مَجيد»
منت خداي را عزّ و جلّ كه چراغ را فرا راه اين بنده ناچيز گردانيد و اين اسير بيغوله هاي جهل را به مدد الطافش از قعر حضيض رهانيد. و درود بي پايان بر رحمت عالميان و صفوت آدميان حضرت ختمي مرتبت محّمد مصطفي(ص) و اهل بيت طاهرين او(عليهما السلام) باد، آنانكه باب مدينه علم نبوي و بزرگ راهنمايان طريق سعادت دنيوي و اخروي اند؛ علي الخصوص درود و سلام به پيشگاه آن عصاره عصمت و بازمانده عترت، سرحلقه كريمان و تتمه دور زمان، حضرت بقية الله الأعظم(أرواحُ العالمينَ لِتُراب مَقدمِه الْفِدَاء).
«يا أيُّهَا العزيزُ مَسَّنَا وَ أهْلَنَا الضُرُّ وجئنا بِبَضَاعَهٍ مُزْجَاهٍ فأوْفِ لَنا الكيلَ و تَصدَّقْ عَلَيْنا، إنَّ اللهَ يَجْزي المُتَصَدِّقينَ»(يوسف/ 88)
«اي عزيز، ما و اهل ما را رنجوري در رسيده، و سرمايه اي ناچيز آورده ايم، پس پيمانه ما را تمام بده و بر ما تصدق كن كه خداوند صدقه دهندگان را پاداش مي دهد.»
اين رساله اي كه پيش رويي داريد، مشتمل بر زندگاني امام حسن(ع) و صلح ايشان كه در شش فصل تنظيم شده، كه اين فصل ها عبارتند از: فصل اول شامل كليات بحت رساله است. فصل دوم، دوران كودكي و نوجواني امام حسن(ع) است، كه به تاريخ ولادت و حسب و نسب و والدين پاك سرشت امام(ع) پرداخته مي شود. فصل سوم، مكارم اخلاقي امام حسن(ع) است، كه ويژگي هاي اخلاقي ايشان مورد بررسي قرار مي گيرد، و در انتهاي اين فصل به شهادت امام حسن(ع) مي پردازيم. فصل چهارم، اوضاع سياسي است كه در ابتداي اين فصل به زندگي معاويه و همدستانش توجه شده و بعد به مسئله بيعت امام حسن(ع) با معاويه مي پردازيم. و فصل پنجم، فصل صلح امام حسن(ع) است كه در ابتداي اين فصل به مسئله صلح در نظر پيغمبر اكرم و حضرت علي(ع) و بعد به انگيزه هاي صلح امام حسن(ع) و معاويه مي پردازيم. و در فصل ششم به مسئله صلح در ادبيات عرب، و در اشعار برخي از شعرا مي پردازيم، كه آيا صلح امام در اشعار شاعران آمده يا نه؟ چرا امام حسن(ع) صلح با معاويه را پذيرفت و...
امام صادق(ع) در مورد حضرت امام حسن(ع) مي فرمايد: حسن بن علي پس از آنكه به جانش سوء قصد شد و پيرامونش از در ناسازگاري با وي درآمدند، كار را به معاويه واگذاشت. آنگاه شيعيانش به آن حضرت چنين سلام كردند: «سلام بر تو اي خوار كننده مومنان». حضرت فرمود من خوار كننده مومنان نيستم، بلكه عزت بخش مومنانم. وقتي ديدم شما در برابر دشمن قدرتي نداريد، كار را به او واگذاشتم تا من و شما در ميان آنان باشيم: همچنانكه آن فرزانه(خضر) كشتي را سوراخ كرد تا براي صاحبانش باقي بماند، و اينچنين(است حكايت) من و شما تا در ميان آنها باقي بمانيم»
چهارچوب كلي اين رساله در كل همه اجزاي آن يك ارتباط خاصي دارند،