پيشينه تاريخي حرم مطهر رضوي

تحقيق پيشينه تاريخي حرم مطهر رضوي
 متشکل از 69 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 پيشينه تاريخي حرم مطهر رضوي
دارالاماره و يا باغ حميد بن قحطبه طايي، در دهكده سناباد دژ نظامي بوده، كه تاريخ پيدايش آن به قبل از اسلام مي رسد. اين محل بر سر سه راهي سناباد و نيشابور و سرخس و طوس و رادكان واقع بوده، در واقع به عنوان راهداري، تأمين كننده امنيت راه هاي آن منطقه و محل استقرار مرزبانان بوده است، با مرگ هارون و دفن وي در اين محل، دارالاماره به بقعه هارونيه شهرت يافت.
پس از گذشت نزديك دو سال از ورود امام به ايران، و استقرار در مرو، مأمون كه از واگذاري ولايتعهدي به امام به انگيزه آرام كردن اوضاع و شورشها و التهاب هاي جامعه طرفي نمي بندد. نهايتا تصميم هولناك و جنايت بار خويش را عملي ساخته، و در طوس امام را به شهادت مي رساند .
پس از اين اقدام زشت، براي دور داشتن خود از هر اتهام، از سر تزوير در سوگ امام گريبان چاك داد، پيشاپيش جنازه حضرت با شيون و گريه به عزاداري مي پردازد و براي تبرئه كامل خود، فرمان مي دهد تا امام در بقعه هارونيه نزديك قبر پدرش دفن شود.
اصل بناي داخلي تالار دارالاماره معبد (آتشكده) بوده، كه پس از دفن هارون بدستور مأمون تخريب و به سبك معماري خراسان، چهار ديوار ساده با ارتفاعي نسبتا كوتاه كه با گنبدي با خيز كم پوشش يافته بود، بنا گرديد. با پنهان شدن دُرّ جسد امام، بقعه هارونيه به مشهدالرضا تغيير نام يافت و مشهور گرديد.
اولين سنگ مضجع منوّر امام عليه السلام، كه هم اكنون در موزه مركزي آستان قدس رضوي نگهداري مي شود، سنگ مرمري است، با ابعاد چهل سانت طول و سي سانت عرض و قطر شش سانتيمتر. روي سنگ عباراتي مشتمل بر آيه قرآن و اسامي پيشوايان معصوم، به خط كوفي نوشته شده، كه از لحاظ قدمت و نوع خط، حائز اهميت بسيار است. اين سنگ از اوايل قرن ششم، بر مرقد منور نصب شده است، تاريخ حك شده بر سنگ، سال 516 هجري قمري را نشان مي دهد.
به مرور زمان سنگ مرقد، ارتفاع و حجم يافته، در مرحله بعد مكعبي به شكل صندوق با حجم و ارتفاع بيشتري ساخته و بر فراز مرقد شريف قرار مي گيرد، و در مرحله بعد ضريح شكل يافته و در حاليكه هم سنگ مرقد و هم صندوق را در خود جاي مي دهد