تفسیر سوره جن

تحقيق تفسیر سوره جن
 متشکل از 15 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 تفسیر سوره جن ( تفسیر المیزان)
بيان آيات اين سوره به داستان چند نفر از طايفه جن اشاره مي كند كه صوت قرآن را شنيدند ، و ايمان آورده ، به اصول معارف دين اقرار كردند / و از اين اشاره تسجيل نبوت رسول خدا ( صلي الله عليه و آله و سلم ) نتيجه گيري مي شود ، و نيز اين سوره به وحدانيت خداي تعالي در ربوبيت و مساله معاد هم اشاره مي كند / اين سوره به شهادت سياقش در مكه نازل شده / قل اوحي الي انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قرانا عجبا يهدي الي الرشد در اين آيه شريفه رسول گرامي خود را دستور داده كه داستان زير را براي امتش نقل كند / و منظور از اينكه گويد به من وحي شده اين است كه خدا به من وحي كرده ، و مفعول كلمه استمع قرآن است ، كه البته در ظاهر آيه نيامده ، چون كلام بر آن دلالت داشته / و كلمه نفر به معناي جماعت است ، كه شامل از سه نفر تا نه نفر مي شود ، اين طور مشهور است / ولي بعضي (1) گفته اند از سه تا چهل نفر را شامل مي شود / و كلمه عجب - به فتحه عين و فتحه جيم - به معناي چيزي است كه به خاطر غير عادي بودنش آدمي را به تعجب وا دارد ، و اگر قرآن را عجب خواندند ، براي همين بوده كه كلامي است خارق العاده ، هم در الفاظش و هم در معاني و معارفش ، مخصوصا با در نظر گرفتن اينكه اين كلام از شخصي صادر شده كه بي سواد است ، نه مي تواند بخواند و نه بنويسد / و كلمه رشد به معناي رسيدن به واقع در هر نظريه است ، كه خلاف آن يعني به خطا رفتن از واقع را غي مي گويند / و هدايت قرآن به سوي رشد همان دعوت او است به سوي عقايد حق و اعمالي كه عاملش را به سعادت واقعي مي رساند / و معناي آيه است كه : اي رسول ! به مردم بگو به من وحي شده - خدا به من وحي كرده - كه چند نفري از جن قرآن را شنيدند و وقتي به قوم خود برگشتند به ايشان گفتند : ما كلامي را شنيديم خواندني ، كه كلامي خارق العاده بوده ، و به سوي عقايد و اعمالي دعوت مي كرد كه دارنده آن عقايد و اعمال را به نيل به واقع و رسيدن به حقيقت است.
بيان آيات در اين آيات مساله نبوت تسجيل شده ، و مساله وحدانيت خداي تعالي و مساله معاد را به عنوان نتيجه از داستان جن ذكر مي كند / و ان المساجد لله فلا تدعوا مع الله احدا اين آيه عطف است بر آيه انه استمع و جمله ان المساجد لله به منزله تعليل براي جمله بعد است كه مي فرمايد : پس با خدا احدي را نپرستيد و نخوانيد ، پس در حقيقت تقدير آيه چنين است : لا تدعوا مع الله احدا غيره لان المساجد لله = با خدا احدي غير او را مخوانيد ، براي اينكه مساجد تنها مال او است / و مراد از دعا عبادت و پرستش است ، و در جاي ديگر هم عبادت را دعا و دعا را عبادت خوانده و فرموده : و قال ربكم ادعوني استجب لكم ان للذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنم داخرين / (1) مفسرين در اينكه منظور از مساجد چيست اختلاف كرده اند ، بعضي (2) گفته اند : مراد از آن ، كعبه است / بعضي (3) گفته اند : مسجد الحرام است / بعضي (4) آن را مسجد الحرام و مسجد الاقصي دانسته اند / و اشكالي كه به اين سه قول وارد است اين است كه كلمه مساجد جمع است ، و با يك مسجد و دو مسجد منطبق نمي شود / بعضي (5) ديگر گفته اند : همه حرم است / اين قول هم بدون دليل حرف زدن است / بعضي (6) گفته اند : همه سطح زمين است ، چون رسول خدا ( صلي الله عليه و آله و سلم ) فرمود : همه زمين را براي من مسجد و طهور كردند ، اين حديث هم به بيش از اين دلالت ندارد