قاسمی و واحدی (1383) بررسی وضعیت تعاونی های زنان روستایی در ایران را مورد بررسی قرار دادند. در این تحقیق که به صورت کتابخانه ای برگزار شد، وضعیت زنان روستایی، وضعیت مشارکت زنان در تعاونیهای ‌ روستایی و کشاورزی موجود و موانع‌ مشارکت آنها و سپس ضرورت تشکیل‌ این تعاونیها از دیدگاههای مختلف مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.در نهایت وضعیت این تعاونیها در کشورمان‌ توصیف و نتیجه بحث و پیشنهادات ارائه‌ شده است. نتایج نشان داد که این تعاونیها به‌ دو دلیل اولا مسائل فرهنگی و مذهبی‌ تأثیر زیادی در مشارکت زنان روستایی ‌ کشورمان دارند و ثانیا در این تعاونیها مدیریت به دست خود زنان است و آنها می‌توانند تا حدی مشکل مشارکت زنان ‌ روستایی را حل کنند ولی موفقیت آنها منوط به این است که تشکیل آنها براساس‌ مطالعات علمی و دقیق بوده و تمام موانع‌ مشارکت دیگر،غیر از موانع فرهنگی که‌ با تشکیل این تعاونیها برطرف می‌شود نیز بررسی شده و از میان برداشته شود. شعبانعلی و همکاران (1385) شناخت و تحليل سازه هاي موفقيت شركت هاي تعاوني زنان در ايران را مورد مطالعه قرار دادند.