بررسي پوسترهاي «رزماري تيسي» و تأثيرگذاري آن در كاربرد آموزه‌هاي پست‌مدرنيسم در سبك سويس

«رزماريسيتي » در سيزدهم فوريه سال 1937 در زوريخ به دنيا آمد و در همان شهر به زندگي ادامه داد، و بكار مشغول شد. دوره آموزش مقدماتي را در مدرسه طراحي زوريخ گذراند. و سپس به مدت 4 سال كار آ‌موزي طراحي گرافيك بود. او از سال 1968 با زيگفريد او درمات  (متولد 1926) در يك استرديو شريك مي باشد. او تا كنون سه مرتبه برنده بورس تحصيلي فدرال سوئيس شده است. از سال 1974 عضو اتحاديه بين المللي طراحان گرافيك مي باشد و از سال 1992 به عضويت باشگاه مديران هنري نيويورك درآمده است. در سال 1986 نفر اول يازدهمين بينال بين المللي پوستر و رشو شد و مدال طلاي اين بنيال را دريافت كرد. و در سال 1988 جايزه اول مسابقة پوستر و تصاوير گرافيكي كيلر وش  سال 1990 را از آن خود كرده است.
در سال 1989 نفر دوم مسابقه ايده براي اسكناسهاي جديد سوئيس شده در سال 1990 مدال نقره تولوز لوترك را در ششمين سه سالانه اِسن از آن خود كرد. همچنين او در مسابقات و جشنواره هاي زيادي از اعضاي هيأت داوران بوده است. از جمله مسابقه پوستر صدسال ا تومبيل «در اشتوتگارد آلمان در سال 1985 و سومين مسابقه بين المللي طراحي داشنجوي هرب لو بالين در سال 1987 در نيويورك. و مسابقة طراحي حروف آلمان در سال 1987 و پنجمين دو سالانه پوستر درفورت كالينز ايالت كلرادو آمريكا در همان سال. مسابقه پوستر در سال 1991 آلمان. و سومين سه سالانه پوستر توياما در سال 1991 در كشور ژاپن و تصاوير گرافيكي براي كيلروش در سال 1992 كيل آلمان،‌ و ششمين نمايش باشگاه مديران هنري در نيويورك در سال 1992 در بهترين پوسترهاي سويس سال در برن در سال 1993 .
همچنين او در سال 1992 در آمريكا سخنران مهمان در مدرسه طراحي در ايسلند بود.
در سال 1993 به عنوان استاد مهمان به دانشگاه ييل و دانشگاه طراحي گرافيك نيوهاون آمريكا دعوت شد. تيسي در نمايشگاههاي متعددي نيز شركت كرده است. كه از ميان آنها مي توان به موارد زير اشاره كرد.
نمايشگاه گرافيك ديداري در نيويورك در سال 1966. نمايشگاه مركز بين المللي هنرهاي مربوط به طراحي حروف در اشتوتگارد آلمان به سال 1967 و ووپرتال آلمان در سال 1968 گالري پلكان مانيسيپال ترداسكول در هاف سال آلمان 1972، و نمايشگاه پوستر گردشگري شهرهاي ايتاليا در سال 1982. پيكر بندي براي دانشگاه رد اوفنباخ آلمان در سال 1984 گالري پوستر باشگاه ميگرس در برن به سال 1978. موزه پوستر ورشو به همراه دو برنده يازدهمين دو سالانه پوستر ورشو در سال 1986 موزه بين المللي هنرهاي مدرن توكيو به عنواني يكي از بيت طراحي ژاپني، آمريكايي و اروپايي در سال 1990 و گالري رينهولد براون نيويورك در سال 1992 (اودرمات، 1993: 175 و 174) در بررسي آثار يك هنرمند، آگاهي از مسائل سياسي، اجتماعي و اقتصادي كه او با  آنها درگير بوده اهميت بسزايي دارد. «ژولان بارت» نخستين معنايي را كه از هر تصوير به دست مي آيد. معناي اطلاعاتي مي دانست يعني معنايي كه دربارة زمينه، اطلاعاتي به تماشاگر مي دهد» (پهلوان، 1384: 51) جرج در سال 2004 در مورد سويس مي گويد.
زمينه هاي پيدايش مكتب سويس:
سبك سويسي كه به سبك طراحي حروف بين المللي هم معروف است، پس از جنگ چهاني دوم در سويس شكل گرفت. «اين سبك كه بر نوآوريهاي مربوط به ساختار گرايي، داستيل، باهاوس و طراحي حروف نوين دهه 1930 مبتني بود. تلاش داشت تا اطلاعات پيچيده را در قالبي ساختار يافته و منسجم ارائه دهد.»
(ليونيگ استون، 1383)
پس از جنگ جهاني اول هنرهاي ديداري مانند ديگر عرصه هاي هنري رشد كردند و ارنست كيلر   «از چهره هاي شاخص در پيشبرد طراحي گرافيك سويس و سبك طراحي حروف بين المللي [است] پس از آموزشهاي مقدماتي به عنوان استادكار چاپ سنگي، بين سالهاي 1912 تا 1914 در لايپريك به عكس طراحي حروف پرداخت. در سال 1918 به مدرسه هنر و صنايع زوريخ پيوست تا به آموزش طراحي تبليغات بپردازد».
 (پيشين : 156)
او براي بيش از سي سال [تا 1956] در مدرسة هنر و صنايع زوريخ به تدريس گرافيك مشغول بود. استعداد او بيش زا همه در پوسترهايش نمايان بود. وي طراحي هايش را در سطوح گسترده، با اداراكي عالي از كشش بصري و منطق هنري بدون نقص اجرا مي كرد. رنگ و فرم هر دو بيانگر سوژه بودند و در حد اقل ممكن بكار مي‌رفتند. وي حروف را با دستان خود مي نوشت و به ندرت از حروف استفاده مي كرد.
(براكمن، 1971 : 265)
«هانس ارني  با استعدادترين طراح سويسي، طراحي كتاب و پوستر مي كرد، مشخصه كارهاي وي موقعيتهايي با بافت زماني- فضايي متنوع و در تركيب با ساختارهاي هندسي است. بدين ترتيب ارني عنصر جديدي را به ارتباط تصويري افزوده است.»
(پيشين : 265)
ساختار گرايي روسي :
شكل گيري اين جنبش هنري در مدت زمان اندكي پيش از انقلاب بلشويكي 1917 روسيه آغاز شد «انقلاب اكتبر (1917)، پايه هاي اين جنبش جديد را استحكام بخشيد، و هدفهاي اجتماعي آن را مشخص نمود.
(پاكباز، 1383 : 820)
«اين گروه هنرمندان در تلاش براي تعريف مجدد نقش هنرمند و مشاركت در «ساخت» دولت كمونيستي جديد، مفهوم «هنر براي هنر» را تحكيم بخش سوپره ماتيسم بود به كنار نهادند» (ليونيگ استون، 1383 :107)
هنرمندان ساختارگرا كه علم و صنعت را وسيلة پرورش هنرمندان مي دانستند، در مورد خواص مواد و كاركردهاي گوناگون آنها تحقيق كردن و به نتايج عملي بسياري در هنرهاي كابردي دست يافتند. آنها كه زيبايي شناسي اشكال هندسي را منطبق با اصول فني علوم جديد مي دانستند به منظور ايجاد ارتباط بيشتر بين هنرمندان و مردم جامعه، به طراحي صنعتي، طراحي گرافيك، تئاتر، سينما و معماري روي آوردند و خود را كانستر اكتيويسم يا هنرمند مهندس ناميدند.
(پاكباز ، 1383)
نخستين نمونه هاي هنر ساختگرا در كنستر و كسيون هاي تاتيلن رخ نموند (1913-1917). ولي اصول آن در زماني متبلور شد كه ميان تجريدگران روسي بر سر هر (تاب) و هنر «مفيد» اختلاف افتاد (1921-1922).
(پيشين ، 1383 : 424)
گنجينة بصري غير تصويري اين جنبش كه تحت رهبري و لاديمير تاتلين (1885-1953) الكساندر رودچنكو وال ليسيتزكي بود، عمدتاً بر شكل هاي با رنگ روشن، معمولاً از جنس موادي چون شيشه، ورق فلز و مقوا متكي بود. رودچنكو و ليسيتزكي كه خود را ملزم به ارائه آثارشان در منظر عموم و خيابان ها مي ديدند، روش هاي كلاژ، عكاسي، فتومونتاژ، طراحي حروف درشت و روش هاي جديد چاپ را به خدمت گرفتند. كيفيت بياني طراحي حروف ساختگرا، باتكا به حروف بدون سريف به اين تحول نوعي هويت ممتاز بخشيد. نظريات ساختگرايي تاثير پر نفوذي بر ويژگي هاي آموزشي باهاوس نهاد، و سرانجام از طريق آثار منتشره، نمايشگاهها و ملاقات هاي مختلف در سرتاسر اروپا گسترش يافت طي اوايل دهة 1920 دولت سيوسياليستي ارتباط فزاينده اي با جنبش يافت و بر نياز به هنر تصويري در خدمت دولت تاكيد نهاد. (ليونيگ استون، 1383 : 106)
اِستيل  :
« در سال 1917، تئوان دوزبرگ   ، پيت موندريان  ،‌ويلموس هوزار ، اوود   و آنتوني كوك  گروه استيل را در هلند … تشكلي داده اند كه دنباله  رو مجله اي  هفتگي به همين نام بود. دو عنصر اساسي كارل «استيل را تشكيل مي داد …  وزاياي قائمه و به كارگيري رنگهاي اصلي» (براكمن، 1971 :210» به اضافه سياه، سفيد و خاكستري اينان كه با اينگونه هنر انتزاعي سعي در بيان ارزشهاي معنوي داشتند. با جذب هنرمندان ديگر جنبة بين المللي پيدا كردند و نظرات آنها بر با هاوس و جريان هنر انتزاعي هندسي دهه 1930 تأثير گذاشتند. (پاكباز، 1383 : 210) جنبش داستيل برمند سابجكتيويزم و بكارگيري منحني ها،‌ خطوط مورب، خطوط درهم تنيده و استفاده از رنگهاي متنوع عمل مي كرد و براي ايجاد يك هارموني جهان شمول به دور از هيجانهاي شخصي تلاش مي كردند آنها خطوط منحني را حذف كردند و حروف بدون سريف را بشكل كاپيتال در آثارشان بكاربرند طراحي حروف از قطعات مستطيل شكل گرفته شده بود و تركيب بندي آثار تعادل غير قرينه داشت. آنها زا رنگهاي اصلي و سفيد و سياه و خاكستري استفاده مي كردند. (براكمن، 1971: 210) «ظهور نقاشي آبستره در لهستان، در سال 1923 با طراحي گرافيك رسمي همراه بود. هنر يك برلوي  پس از بازگشت از برلين به ورشو در سال 1924» گروه هنر ساختارگراي  آبستره را تأسيس كرد و تحت نفوذ ال لزيستكي، وايكينگ اگليننگ، موهولي ناگي، وان دوز بورگ، رائول هاوزمان و هانس ريحتر تئوري خود ار در مورد باز توليد ماشيني منتشر ساخت» (پيشين 210)
 
با هاوس:
باهاوس نام مدرسه معماري، طراحي و هنرهاي كاربردي آلمان است ك در سال 1919 با تلاش والترگرو پيوس معمار با ادغام آكادمي هنرهاي زيبا و مدرسه هنرها وپيشه ها در وايمار آغاز بكار كرد و در دهه 1920 مركز طراحي نوين رد آلمان شد. «گروپيوس در نخستين بيان نامه خود، نظر ويليام ماريس درباره تعالي صنايع دستي را با فكر وحدت همة هنرها (با رعايت تقدم معماري) در آميخت، و مرزبندي ميان جنبه هاي تزييني و ساختاري در هنرها را مردود شمرد (1919) او چندي بعد اهميت طراح- صنعتگر در توليد صنعتي كلان در مورد تأكيد قرار داد (1923) كه به عنوان اصل عمده آموزه با هوس دانسته شد.» (پاكباز، 1383 : 103)
«در بيانيه با هاوس ادعا شده بود: «ساختمان كامل، هدف نهايي تمامي هنرهاي تجسمي است» اين تمايل و گرايش مسلط به معماري موجب ارج نهادن و بكارگيري ايده هاي جديد مرتبط با داستيل و ساختاگرايي روشي شد. »
(ليونيگ استون 1383 : 37)
«با هاوس مهمترين مؤسسه آموزشي پيشرو ود كه در استحكام، رشد و گسترش جنبش مدرن در معماري نقش مهمي ايفا كرد. منشاء بسياري از ايده هاي آن به جنبش هنر و صنايع دستي و كارگاههاي هنري آلمان مربوط مي شود.» هنوز طراحي گرافيك در دروس آموزشي مدرسه در وايمار لحاظ نشده بود ولي دروسي همچون عكاسي و طراحي حروف به ويژه توسط موهولي ناگي آموزش داده مي شد. در اولين اثري كه در انتشارات باهاوس (مدرسه باهاوس در وايمار منتشر شد «موهولي ناگي نوشت: «طراحي حروف ابزاري براي ارتباط است. حروف بايد در اغراق آميزترين فرم خود ارتباط ايجاد كند، تأكيد بايد بر صراحت مطلق باشد» اين گرايش به سمت طراحي حروف نوين بخشي از آرمان جنبش مدرن در كشف طرق متفاوت زندگي، به ويژه در ارتباط با تحولات فن آورانه محسوب مي شود» (پيشين: 37)