فهرست مطالب
اهداف نظامي آمريكا در منطقه خليج فارس بعد از 11 سپتامبر
مقدمه
گفتار 1: جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي
سابقه فعاليتهاي هسته اي ايران
اتهام عليه ايران
موضع جمهوري اسلامي ايران در مبارزه با توسعه سلاحهاي كشتار جمعي
سابقه فعاليتهاي هسته اي عراق
سلاحهاي پرتاب كننده عراق
گفتار 2: تقويت نيروهاي نظامي آمريكا در منطقه خليج فارس
تقويت نيروي زميني ارتش آمريكا
تقويت نيروي هوايي ارتش آمريكا
تقويت نيروي دريايي ارتش آمريكا
ايجاد يك سيستم دفاع موشكي در منطقه
جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي
جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي هميشه يكي از اولويت هاي اساسي سياست خارجي ايالات متحده آمريكا بوده است. از زماني كه جان كندي رئيس جمهور سابق آمريكا نسبت به مخاطرات افزايش قدرت هاي هسته اي در دنيا هشدار داد تا به امروز دولتمردان ايالات متحده اقدامات مختلفي را براي جلوگيري از تكثير سلاح هاي مزبور انجام داده اند.
در زمينه جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي از منظر دكترين بوش دولت ايالات متحده بايد پيش از آن كه دولتهاي سركش بتوانند اين كشور را تهديد به استفاده از سلاحهاي كشتار جمعي كنند يا عملاً از اين سلاحها بر ضد آمكريكا استفاده كنند آنها را متوقف سازد. در پاسخ به اين تهديدات دولت آمريكا بايد با حداكثر استفاده ممكن را از اتحادهايش با ساير كشورها بنمايد. همچنين دولت آمريكا بايد حداكثر بهره را از دوستي هاي تازه كه با رقباي سابق خود به وجود آورده است ببرد. راههاي تازه استفاده از نيروهاي مسلح كشور،
1-سابقه فعاليتهاي هسته اي ايران
سابقه فعاليت هاي هسته اي ايران به دوران پيش از انقلاب باز مي گردد. در اوايل دهه 1970، ايران با اين استدلال كه بالاخره زماني منابع نفتي كشور تمام خواهد شد برنامه تنوع منابع انرژي را در دستور كار خود قرار داد. در اين راستا انرژي اتمي اولويت بسيار مهمي تلقي مي شد. افزايش عوايد نفتي در اوايل دهه 70 و درنتيجه افزايش امكان اجراي برنامه مزبور فيزيكي از دلايل اين امر بود. در آغاز ايران تصميم گرفت كه حدود 23 راكتور اتمي را احداث كند. بدين ترتيب، براي عملي شدن اين برنامه سازمان انرژي اتمي ايران تأسيس شد.
اما به دليل نوپا بودن مطالعات و فعاليت هاي هسته اي در ايران، اين كشور به ناچار از جنبه هاي مختلف مانند نظريات كارشناسي و حتي كارشناسان فني، سوخت هسته اي و ديگر قطعات و لوازم مورد نياز به خارجيان وابسته بود، بنابراين به كشورهاي غربي شامل آلمان غربي. فرانسه و آمريكا روي آورد و قراردادهاي متعددي را با آنها امضاء كرد. ازجمله در سال 1974 قراردادي بين سازمان انرژي اتمي ايران و كرافت و رك يونيون آلمان مبني بر احداث دو نيروگاه اتمي در بوشهر به امضاء رسيد و به دنبال آن، دولت هاي وقت ايران و آلمان گسترش همكاري اتمي صلح آميز را در دسترو كار خود قرار دادند. همچنين در سال 1974 ايران 10 درصد از سهام كنسرسيوم اوروديف را خريداري كرد. اين كنسرسيوم براي غني سازي اورانيوم تشكيل شده بود. در همين سال فرانسه در تأمين يك مركز تحقيقات هسته اي در اصفهان با ايران همكاري كرد و در سال 12976 نيز ايران در باره احداث راكتور هسته اي ديگري در اهواز با فرانسه به توافق رسيد.
اهداف نظامي آمريكا در منطقه خليج فارس بعد از 11 سپتامبر
مقدمه
گفتار 1: جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي
سابقه فعاليتهاي هسته اي ايران
اتهام عليه ايران
موضع جمهوري اسلامي ايران در مبارزه با توسعه سلاحهاي كشتار جمعي
سابقه فعاليتهاي هسته اي عراق
سلاحهاي پرتاب كننده عراق
گفتار 2: تقويت نيروهاي نظامي آمريكا در منطقه خليج فارس
تقويت نيروي زميني ارتش آمريكا
تقويت نيروي هوايي ارتش آمريكا
تقويت نيروي دريايي ارتش آمريكا
ايجاد يك سيستم دفاع موشكي در منطقه
جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي
جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي هميشه يكي از اولويت هاي اساسي سياست خارجي ايالات متحده آمريكا بوده است. از زماني كه جان كندي رئيس جمهور سابق آمريكا نسبت به مخاطرات افزايش قدرت هاي هسته اي در دنيا هشدار داد تا به امروز دولتمردان ايالات متحده اقدامات مختلفي را براي جلوگيري از تكثير سلاح هاي مزبور انجام داده اند.
در زمينه جلوگيري از توليد و تكثير سلاحهاي كشتار جمعي از منظر دكترين بوش دولت ايالات متحده بايد پيش از آن كه دولتهاي سركش بتوانند اين كشور را تهديد به استفاده از سلاحهاي كشتار جمعي كنند يا عملاً از اين سلاحها بر ضد آمكريكا استفاده كنند آنها را متوقف سازد. در پاسخ به اين تهديدات دولت آمريكا بايد با حداكثر استفاده ممكن را از اتحادهايش با ساير كشورها بنمايد. همچنين دولت آمريكا بايد حداكثر بهره را از دوستي هاي تازه كه با رقباي سابق خود به وجود آورده است ببرد. راههاي تازه استفاده از نيروهاي مسلح كشور،
1-سابقه فعاليتهاي هسته اي ايران
سابقه فعاليت هاي هسته اي ايران به دوران پيش از انقلاب باز مي گردد. در اوايل دهه 1970، ايران با اين استدلال كه بالاخره زماني منابع نفتي كشور تمام خواهد شد برنامه تنوع منابع انرژي را در دستور كار خود قرار داد. در اين راستا انرژي اتمي اولويت بسيار مهمي تلقي مي شد. افزايش عوايد نفتي در اوايل دهه 70 و درنتيجه افزايش امكان اجراي برنامه مزبور فيزيكي از دلايل اين امر بود. در آغاز ايران تصميم گرفت كه حدود 23 راكتور اتمي را احداث كند. بدين ترتيب، براي عملي شدن اين برنامه سازمان انرژي اتمي ايران تأسيس شد.
اما به دليل نوپا بودن مطالعات و فعاليت هاي هسته اي در ايران، اين كشور به ناچار از جنبه هاي مختلف مانند نظريات كارشناسي و حتي كارشناسان فني، سوخت هسته اي و ديگر قطعات و لوازم مورد نياز به خارجيان وابسته بود، بنابراين به كشورهاي غربي شامل آلمان غربي. فرانسه و آمريكا روي آورد و قراردادهاي متعددي را با آنها امضاء كرد. ازجمله در سال 1974 قراردادي بين سازمان انرژي اتمي ايران و كرافت و رك يونيون آلمان مبني بر احداث دو نيروگاه اتمي در بوشهر به امضاء رسيد و به دنبال آن، دولت هاي وقت ايران و آلمان گسترش همكاري اتمي صلح آميز را در دسترو كار خود قرار دادند. همچنين در سال 1974 ايران 10 درصد از سهام كنسرسيوم اوروديف را خريداري كرد. اين كنسرسيوم براي غني سازي اورانيوم تشكيل شده بود. در همين سال فرانسه در تأمين يك مركز تحقيقات هسته اي در اصفهان با ايران همكاري كرد و در سال 12976 نيز ايران در باره احداث راكتور هسته اي ديگري در اهواز با فرانسه به توافق رسيد.