رابطه بين عزت نفس مديران و اثربخشي آنان در مدارس راهنمايي

 میزان رضایت از خود یا ارزشی که انسان برای خود قائل است ، اهمیت بسیار زیادی در رفتار درونی فرد دارد ، و بیشتر صاحب نظران برخورداری از عزت نفس را بعنوان عامل مرکزی و اساسی در سازگاری عاطفی – اجتماعی افراد می دانند.
عزت نفس در زندگی بشر از جایگاه ویژه ای برخوردار است. عزت نفس قدرت تصمیم گیری ، خلاقیت، نوآوری، و بهداشت روانی آدمی را تحت تاثیر قرار می دهد.
بنابراین عزت نفس جزء ضروری و لاینفک زندگی بشر بطور عام و مدیران بطور خاص است. بنابراین لازم است افرادی که به مدیریت مراکز و سازمانهای آموزشی گمارده می شوند، علاوه بردانش و  مهارتهای ویژه از عزت نفس بالایی برخوردار باشند.
نیاز فرد به احترام، عشق و با ارزش بودن از جانب دیگران ، نیاز آموختنی است و جزء خود پندار می باشد و با قسمت اعظمی از تجارب فرد همراه است.
این نیاز یک نیاز دوجانبه است. به این معنی که اگر فردی نیاز دیگران را به احترام و نظر مثبت ارضاء کند ، لزوما نیاز خود وی به نظر مثبت ارضاء می شود و فرد از برآورده شدن آن احساس خوشنودی می کند. بنابراین ارضاء این نیاز در دیگران ، آنقدر قوی است که فرد ممکن است آن را بر تجارب مثبتی که در جریان تحقق نفس احساس می کند ، ترجیح دهد.
ارضای نیاز به عزت نفس با احساساتی از قبیل اعتماد به نفس ، ارزش ، قدرت ، لیاقت، کفایت و مفید و مثمر ثمر بودن در جهان منتهی خواهد شد اما بی اعتنایی به این نیازها موجب احساساتی از قبیل حقارت ، ضعف ، و درماندگی می شود. این احساسات به نوبه خود به وجود آونده دلسردی و یاس اساسی خواهند بود و یا اینکه گرایشهای روان نثر نداند یا جبرانی را بوجود خواهد آورد.
بنابرین پژوهش حاضر به منظور رابطه بین عزت نفس مدیران و اثر بخشی آنان در مدارس راهنمایی دخترانه  آموزش و پرورش شهرستان دهلران انجام گرفت. جامعه اماری در این تحقیق کلیه مدیران مدارس راهنمایی دخترانه (۲۰نفر) و کلیه معلمان (۲۲۰ نفر) در ناحیه  شهر دهلران است.
گروه مورد بررسی کلیه مدیران مدارس راهنمایی دخترانه (۲۰N=) است. بنابراین برای گروه مدیران از روش سرشماری بجای نمونه گیری استفاده شده است و حجم نمونه برای گروه معلمان ۵۵ نفر می باشد. ابزار گرد آوری اطلاعات در این پژوهش را در یک پرسشنامه محقق ساخته تحت عنوان (اثر بخشی مدیران) که برای تعیین اثر بخشی مدیران توسط معلمان مربوطه تکمیل می گردید و دیگر یک تست (مقیاس عزت نفس آیزنک) برای تعیین عزت نفس مدیران که توسط خود مدیران پاسخ داده می شود تشکیل می دهد.
نتایج نشان داد که بین عزت نفس مدیران و اثر بخشی آنان رابطه معنا داری وجود دارد.
نتایج به دست آمده گویای این واقعیت است که هر چه عزت نفس مدیران بالاتر باشد ، اثر بخشی آنان بیشتر است و برعکس. وهمچنین بیشتر مدیران مدارس تقریبا از عزت نفس بالایی برخوردار می باشند.
واژه های کلیدی: عزت نفس ، اثر بخشی، خود پنداره، نقش مدیر، مقیاس عزت نفس آیزنک
چکیده   ۱
فصل اول :مقدمه تحقیق   ۳
۱-۱   بیان مساله   ۶
۱-۲   ضرورت و اهمیت تحقیق   ۹
۱-۳   اهداف تحقیق   ۱۲
۱-۴   فرضیه هاُی تحقیق   ۱۳
۱-۵   تعرُیف متغیرهای اصلی تحقیق   ۱۳
فصل دوم: بررسُی مطالعات پیشین   ۱۵
۲-۱ خود   ۱۷
۲-۲ خودپنداره   ۲۲
۲-۳ عزت نفس   ۲۶
۲-۴ عزت نفس و جنسیت   ۳۰
۲-۵ اثر بخشی    ۳۲
۲-۶ نقش مدیر در اثر بخشی مدارس   ۳۳
۲-۷ معُیارهای ارزیابی اثربخشی مدیران   ۳۵
۲-۸ ویژگی هاُی مدیران اثر بخش    ۴۳
فصل سوم :روش اجرای تحقیق   ۴۷
۳-۱روش تحقیق    ۴۸
۳-۲جامعه آماری   ۴۸
۳-۳ حجم نمونه   ۴۸
۳-۴روش نمونه گیری   ۴۹
۳-۵ ابزار تحقیق   ۴۹
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده ها   ۵۲
فصل پنجم : نتیجه گیری و پیشنهادها   ۵۹
۵-۱ نتایج مربوط به فرضیه اول   ۶۰
۵-۲ نتایج مربوط به فرضیه دوم   ۶۱
۵-۳ نتایج مربوط به فرضیه سوم   ۶۱
۵-۴ نتایج مربوط به فرضیه چهارم   ۶۲
۵-۵ نتیجه گیری کلی   ۶۳
۵-۶ محدودیت ها   ۶۳
۵-۷ پیشنهادها   ۶۴
منابع   ۶۵
ضمائم   ۶۷
ضمیمه ۱: تست آُیزنک   ۶۸
ضمیمه ۲: پرسشنامه اثربخشی   ۷۰