مفهوم و جایگاه مصونیت دیپلماتیک

موضوع : مفهوم و جایگاه مصونیت دیپلماتیک

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

چکیده
مصونیت اصطلاحی است مربوط به حقوق عمومی، وضع مخصوصی است که دارنده آن از تعرض مخصوص معاف ومحفوظ است می باشد.
مصونیت دیپلماتیک اصطلاحی است مربوط به حقوق بینالمللی که برخی از حقوقدانان آن را تعطیل قانون جزا به نفع یک قاعده بینالملل نسبت به طبقات خاصی از مقامات دیپلماتیک معنا کردهاند.
سفرا و دیپلمات ها از دیرباز، زبان و سخن گوى ملل جهان در قباد هم بوده اند. هنگامى دود حاکم بر دو کشور توانسته اند به تفاهم برسند و رفتار مسالمت آمیزترى در برابر هم داشته باشند که سفیران آنان نقش فعالى ایفا مى کردند. امروزه نیز وظایفى، چون حفاظت از منافع ملى کشور فرستاده، باد بردن سط روابط و برقرارى مناسبات دوستانه، نقش نمایندگى دولت متبوع، انجام مذاکره براى دست یابى به تفاهم و همكارى، جمع آورى اطلاعات ممكن و ارایه نظر و مشارکت در سیاست گذارى هاى دولت خویش را براى سفرا و دیپلمات ها برشمرده اند. دزمه ى انجام این وظایف در کشور بیگانه، برخوردارى از مصونیت سیاسى یا دیپلماتیک مى باشد.
در همین زمینه کمیسیون حقوق بین الملل سازمان ملل متحد، بر اساس ماده 20 منشور، مأمور تدوین و توسعه حقوق بین الملل شده است. این کنوانسیون) کنوانسیون وین درباره روابط دیپلماتیک، (بدون در نظر گرفتن ارتباط آن به عنوان یک معاهده بین المللی، متضمن مقرراتی است که رویه عملی بین المللی، بر آن مبتنی است؛ زیرا منعكس کننده قواعد بین الملل عرفی است. به همین خاطر قواعد مدون و عرفی، در آن جنبه الزامی دارد.
اما روابط دیپلماتیک بر محور کنوانسیون 2762 به مأموریتهای دائم مربوط می شد. ولی گسترش روابط اقتصادی و صنعتی بین کشورها حضور متخصصان و کارشناسان را در مأموریتها ایجاب می نمود و کارشناسان سیاسی مقیم در اماکن مأموریت نیز قادر به پاسخگویی به این نیازها نبودند.
در ادامه کمیسیون حقوق بین الملل، در مورد نمایندگی دولتها نزد سازمانهای بین المللی معتقد بود، این نوع نمایندگی نیز باید در چارچوب حقوق دیپلماتیک قرار گیرد. به همین دلیل مأموریتهای دائم نزد سازمانهای بین المللی را بر طبق کنوانسیون 2762 ، و هیأتهای نمایندگی نزد ارکان و کمیسیونهای سازمان را بر طبق مقررات کنوانسیون 2767 تنظیم نمود و طرح نهایی خود را طی 90 ماده در ساد 2792 به مجمع عمومی تقدیم کرد.
کنوانسیون فوق، در ساد 2009 به تصویب مجلس شورای ملی ایران رسید. در ادامه در قانون
مجازات اسلامی ایران در خصوص مصونیت دیپلماتیک در ساد 2090 از جمله اقداماتی که انجام گرفت این بود که برای تحقق هرچه بیشتر اهداف کنوانسیون 2790 علاوه بر جرم تلقی کردن توهین علنی نسبت به رئیس و نماینده سیاسی خارجی تعرض به جان این افراد را مطابق ماده 026 ق. م. ا جرم و قابل مجازات دانست. مقصود از نماینده سیاسی ذکر شده در این ماده فردی است که برای انجام مأموریت سیاسی دائمی یا موقت وارد قلمرو ایران شده است.
در قانون مدنی ایران مصونیت از تعقیب مدنی محدودیت و مستثنیاتی دارد. محدودیت آن اینست که تنها به اعضای کارمندان دیپلماتیک مأموریتهای دیپلماتیک، مأموریتهای ویژه و مأموریتهای داخلی دولت نزد سازمانهای بینالمللی و خانوادههای آنها اعطا میگردد در حالی که دیگر اعضای مأموریت از قبیل کارمندان اداری فنی مأموران کنسولی، کارمندان مأموریتهای متعلق به سازمانهای بین المللی و
اعضای هیأتهای نمایندگی در جلسات ارگانها و کنفرانسها جز در موارد اعماد رسمی که مستقیماً به مأموریت و دولت فرستنده مربوط میشود از مصونیت مدنی برخوردار نیستند.
اما یكی از اثرات دنباله رو این مصونیت که نگرانیهایی را در سط داخلی و بین المللی به وجود
آورده است، سوء استفاده دارندگان این مصونیت از آن است که به جهت جلوگیری از چنین پدیده ای در اسناد حقوق دیپلماتیک ضمانتهای زیر پیش بینی شده است:
توسط دولت پذیرنده. » عنصر نامطلوب « اعلام شخص به عنوان   احضار و فرا خوانی شخص خاطی توسط دولت فرستنده.
خاتمه دادن به وظیفه شخص خاطی توسط دولت فرستنده و انصراف از مصونیت وی، تا امكان
محاکمه در کشور پذیرنده فراهم گردد.
مقدمه
یكی از ارکان زندگی اجتماعی در جامعه ارتباط و تعامل انسانها با یكدیگر است که این روابط در چارچوب حقوق و قوانین موضوعه تنظیم میشود، دولت ها نیز بعنوان بازیگران اصلی نظام بین الملل ناگزیر به برقراری ارتباط و تعامل باهم هستند، و این برقراری ارتباط و تعامل از زمان پیدایش نخستین جوامع انسانی وجود داشته است و به تبع آن رفتار دولت ها در این خصوص به مرور زمان قانونمند و در چارچوب قواعد و وقوانین پذیرفته شده درآمده است. در راستای همین ارتباط و تعامل مصونیت دیپلماتیک، از موضوعات مطرح وشناخته شده وبا اهمیت در تمامی رشته های حقوقی می باشد و آن گونه ای از مصونیت قانونی است که دو کشور در قباد یكدیگر متعهد می شوند که دیپلمات ها و مقامات ارشد دولتی یكدیگر را تحت تعقیب قانونی، قرار ندهند. به این معنا که اعماد نمایندگان کشور که خارج از صلاحیت رسیدگی در دادگاه ها قرار می گیردو طبق قوانین بین المللی، از تعقیب و محاکمه مصونیت دارند و اگر در یک کشور خارجی مرتكب جرمی شوند، کشور میزبان حق محاکمه آن را نداشته و تنها به عنوان "عنصر نامطلوب" می تواند تقاضای اخراج آنان را داشته باشند.
 این درحالی است که از تازه ترین مباحث حقوق بین الملل در عرصه حقوق دیپلماتیک، سوء استفاده از این نوع مصونیت است و ممكن است دارندگان این مصونیت ها مرتكب جنایاتی شوند وباعث ایجاد خسارات و آثاری گردند، بدین لحاظ این پرسش مطرح خواهد شد که دامنه مصونیت های دیپلماتیک تا کجاست و اگر چنین مصونیتی قابل لغو شدن است چه نهاد یا نهاد هایی می توانند این اقدام را انجام دهند.
ديپلماسي به هر تمهيدي اطلاق مي گردد که کشور ها به واسطه ي آن در صدد برقراري روابط دو جانبه ، مراوده با يکديگر و يا پايه ريزي تعاملات سياسي و حقوقي با هم ( البته در هر مورد از طريق نهادهاي مجاز آن) بر مي آيند.ديپلماسي در اين مفهوم مي تواند ميان کشور هايي که در روابط خصمانه يا جنگ با هم به سر مي برند حاکم باشد اما اين مفهوم مي تواند به طور گسترده تر در ارتباطاتِ با اهداف دوستانه يا خصمانه حاکم باشد تا اشکال مادي مخاصمه ي اقتصادي و نظامي.
ديپلماسي به شکل معمول آن متضمن تبادل ماموريت هاي دائم (يا شبه دائم) ديپلماتيک است ، و يا دست کم براي سازمانهايي چون سازمان ملل متحد و ديگر سازمان هاي بين الدولي مهم ، اعزام نمايندگي دائمي براي تحقق بخشيدن به عضويت آن ها ضرورت دارد. علاوه بر اين ها دسته هاي ديگري از قبيل ماموريت هاي ويژه يا ديپلماسي ad hoc ، و نيز نمايندگي دول نزد کنفرانس هاي ad hoc وجود دارند.
فهرست مطالب
چکیده    1
مقدمه    3
جنبه هاي حقوقي کلی در روابط ديپلماتيک    4
.مصونيت ماموريت    5
مصونيت نمايندگان ديپلماتيک    7
مصونيت هاي فردي از صلاحيت دادگاه هاي محلي    8
مصونيت از محاکمه به خاطر اعمال رسمي    9
مصونيت از اعمال قوانين محلي معين    10
برخي جنبه هاي ديگر مصونيت    10
روابط کنسولي    12
ماموريت هاي ويژه    14
پيشگيري و مجازات جرائم عليه اشخاص حمايت شده ي بين المللي    14
نتیجه گیری    15
منابع    16