پروپوزال بررسي اثر بخشي ورزش بر میزان عزت نفس ، شادکامي و کيفيت زندگي جوانان

پروپوزال بررسي اثر بخشي ورزش بر میزان عزت نفس ، شادکامي و کيفيت زندگي جوانان
دارای 35 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال: بررسي اثر بخشي ورزش بر میزان عزت نفس ، شادکامي و کيفيت زندگي جوانان

تعداد صفحه: 35 صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...

بیان مسئله
اصطلاح سبك زندگي ، اصطلاح رايجي است كه بيشتر اوقات براي اشاره به روش زندگي مردم به كار مي رود و بازتاب دامنه كامل ارزش هاي اجتماعي، طرز برخورد و فعاليت ها است(باقياني، 2003). سبك زندگي شامل رفتارهايي مانند عادات غذايي، خواب و  استراحت، فعاليت بدني و ورزش، كنترل وزن، استعمال دخانيات و الكل، ايمن سازي در مقابل بيماري، سازگاري با استرس و توانايي استفاده از حمايت هاي خانواده و جامعه مي باشد(فيپس ، 2003).
 بيش از يك سوم كل موارد مرگ و مير در دنيا، به دليل چند رفتار تهديد كننده سلامتي مي باشد كه ناشي از نادرستي سبك زندگي فردي و اجتماعي است و مهم ترين آن ها شامل رژيم غذايي نامناسب، كمي فعاليت بدني، استعمال سيگار و رفتار جنسي نامناسب مي باشد (فيپس، 2003). كنترل عوامل خطر در سبك زندگي و عادات بهداشتي مانند تغذيه نادرست، فقدان فعاليت ورزشي، استعمال سيگار، مصرف الكل و مواد مخدر تقريباً سبب كاهش حدود50 درصد از مرگ هاي زودهنگام مي شود(چارکازي ، 2009).
در زمينه رابطة ورزش و سلامت رواني قبلاً تصور عموم بر اين بود که فعاليت هاي ورزشي براي سلامت جسماني مفيد است. امروزه به اين امر توجه شده که ورزش علاوه بر سلامت جسماني، مي تواند در ارتقاي سلامت رواني نيز مؤثر باشد (لاندرز، 2005). تحقيقات نشان داده اند که فعاليت هاي حرکتي منظم به طور فوق العاده اي بر وضعيت جسماني و رواني افراد تأثير مثبت دارد (ست کوئيز و مازر ، 2006).  لاندرز و پتروزيلو  (1994) در زمينه بررسي نتايج 27 مطالعه بين سالهاي 1960 تا 1991 نشان دادند که 81 درصد پژوهشگران به اين نتيجه دست يافته اند که فعاليت جسماني با کاهش اضطراب مرتبط است. رايلي و استارت  (1995) نيز عنوان کرده اند که دانش آموزان ورزشکار در مقياس هاي سلطه گري، مردم آميزي، خودپذيري، اجتماعي شدن و احساس سلامتي بالاتر از غير ورزشکاران هستند.
 همچنين پژوهش ها نشان داده است که ورزش باعث افزايش سلامت رواني، تقويت احساس ارزشمندي، کاهش اضطراب و افسردگي (گياکوبي، هازون بلاس و فراي ، 2005) و افزايش قدرت ذهني (لوي  و لوي، 2005) مي شود.