بنی عقیل و حسین زاده (1380) اثربخشی الگوهای پیشرفته تدریس فعال در مقایسه با روش های سنتی را مورد مطالعه قرار دادند. این پژوهش از نوع آزمایش بوده که در آن ۲ کلاس به عنوان دو گروه آزمودنی بشکل تصادفی انتخاب شده است. یک گروه تحت تأثیر روش تدریس فعال قرار گرفته و گروه دیگر به روش سنتی قرار گرفته و پس از سه ماه میزان پیشرفت تحصیلی هر دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق فوق نشان می دهد که روش تدریس فعال در مقایسه با آموزش سنتی موجب افزایش یادگیری فعال شده و نیز میزان یادداری و یادآوری دانسته های دانش آموزان می گردد. اوجی نژاد و سرخابی (1382)