با توجه به رونق هر چه بیشتر برنامه های اصلاح نژاد گندم دوروم در سالهای اخیر، واریته های جدید گندم با قابلیت برداشت بیشتر و کیفیت بهتر جایگزین واریته های قدیمی شدند. پژوهشگران علم ژنتیک و اصلاح نژاد برای دستیابی به کیفیت برتر تکنولوژیکی در فرآورده های نهایی حاصل از گندم دوروم (نظیر پاستا و نان) اقدام به تحقیقات گسترده در زمینه بهبود صفات کیفی گندم دوروم (مخصوصاً آلل های زیر واحد گلوتن) نمودند؛ هرچند که کماکان در خصوص پیش بینی کیفیت واریته های گندم، تضاد و دوگانگی وجود دارد. علت این امر را میتوان به این نسبت داد که به طور کلی کیفیت، تابع شرایط تنها یک صفت و یا یک فاکتورِ قابل کنترل، قرار نمیگیرد. این مقاله، مروری بر تکامل واریته های گندم دوروم از قدیمی به جدید و همچنین بررسی شرایط ژنتیکی، تکنولوژیکی و کیفیت محصولات نهایی حاصل از گندم میباشد. جایگزینی واریته های قدیمی گندم دوروم با واریته های جدید موجب افزایش راندمان برداشت، کاهش مقادیر پروتئین موجود در دانه، بهبود ویژگی استقامت گلوتن و سفتی خمیر و در نهایت ارتقای کیفیت پاستا میشود.