استاندارد نظمي است مبتني بر نتايج استوار
علوم ، فنون وتجارب بشري در رشته اي از فعاليتهاي عمومي كه به صورت قواعد، مقررات و
نظامنامه و به منظور ايجاد هماهنگي و وحدت رويه، توسعه تفاهم، تسهيل ارتباطات، صرفه
جويي در اقتصاد، حفظ سلامت و گسترش مبادلات بازرگاني داخلي و خارجي به كار مي رود.
به طور كلي استاندارد به معناي قانون، قاعده، اصل و ضابطه ميباشد. حركت در جهت ارتقاء
امور فني، صنعتي و اقتصادي در جوامع بشري نيازمند استاندارد است. تدوين و تنظيم استانداردها
در سراسر جهان توسط موسسات و مراكزي تحت عنوان “موسسات و مجامع استاندارد” و امور مربوط
به استانداردكردن توسط گروهي از افراد ذينفع و علاقه مند و با در نظر گرفتن موارد عمومي
و يا فني مورد نظر به صورت تدوين يك يا چند استاندارد صورت ميپذيرد. البته ممكن است
تدوين استانداردها در سطح ملي توسط موسسات دولتي و يا با همكاري بخشهاي خصوصي صورت
پذيرد. در این تحقیق به بررسی موارد ذیل میپردازیم:1)
MSA 2) FMEA (ﺗﺠﺰﯾﻪ
و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﻘﺺ و آﺛﺎر آن)3)
SPC (کنترل آماری فرایند)4)
QFD (ﮔﺴﺘﺮش ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮐﯿﻔﯿﺖ)5)
APQP (ﻃﺮح رﯾﺰي ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﺼﻮل)6)
COQ (ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي ﮐﯿﻔﯿﺖ)7)
DOE (طراحي
آزمايشها)