اکسیداسیون
چربیها و آلودگی میکروبی دو فاکتور بسیار مهمی هستند که بر کیفیت و طول عمر نگهداری
گوشت و فراورده های گوشتی نقش تعیین کننده ای دارند. از اينرو به تاخیر انداختن پدیده
اکسیداسیون و جلوگیری از آلودگی میکروبی از اهداف اصلی تولیدکنندگان مواد غذایی در
صنعت گوشت و فراورده های گوشتی می باشد. با وجود اینکه در حال حاضر از افزودنیها و
آنتی اکسیدانهای مصنوعی در سطحی گسترده در صنعت گوشت استفاده میشود اما تمایل به
سمت استفاده از آنتی اکسیدانهای طبیعی به دلیل عدم مقبوليتي که مصرف کنندگان مواد
غذایی از مصرف این مواد سنتزی نشان میدهند و همچنين مشکلاتی که این آنتی اکسیدانها
از لحاظ ایمنی و مسمومیت زایی ايجاد ميكنند، افزایش یافته است. . مصرف رزماري، از يك سو به علت خاصيت آنتي اكسيداني رزمانول،
رزماری کوئینون و کارنوسول و از سوي ديگر به علت خاصیت ضد میکروبی تركيبات فلاونوئیدي
در صنایع غذایی، داروسازي و طب مورد توجه واقع شده است و قدمتی بسیار دیرینه دارد.
[1] Rosmarinus